سازه‌انگاری و هویت انقلاب اسلامی «ملاحظه‌ای بر صدور ارزش‌های انقلاب اسلامی در بستر ِجنگ تحمیلی»

این پژوهش که با رویکردی کیفی و متکی بر ابزار گردآوری داده‌ها به صورت کتابخانه‌ای و اسنادی بود، تلاش نمود تا روند برساخت هویت متمایز انقلاب اسلامی را در بستر جنگ هشت سالة تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران و با محوریت قرار دادن مسئلة صدور انقلاب مورد بررسی قرار دهد. سازه‌انگاران بر این باوراند که هویت، درک از خود و دیگری و برداشت از وضعیت کنونی و آینده و در کل ذهنیت ایجاد شده باعث می‌گردد کنش ساختار و بازیگران‌ انقلابی در بستری همچون جنگ شکل‌بندی جدید و تحوّلی ماهوی به خود بگیرد. چنانچه شکل‌گیری هویت تقابل‌جویانه در عرصة سیاست خارجی با توجّه به محوریت یافتن اصل موجودیت نظام انقلابی مهمترین پیامد این وضع در بین انقلابیون و بازیگران می‌باشد. بر مبنای این‌گزاره، نوشتار حاضر در تلاش بود تا ابتدا به اصول و مبانی تئوریکی صدور انقلاب اسلامی پرداخته و سپس کنش رهبران انقلابی نسبت به راهبرد صدور انقلاب در بستر رخدادی چون جنگ را مورد بررسی قرار دهد. چنانچه مطابق با یافته‌های حاصله می‌توان گفت جنگ تحمیلی بستری مهیا نمود تا هویت انقلاب اسلامی بر اساس دو انگاره از خود و انگاره‌های دیگری در یک زمان صریح‌ترین کنش‌ها و واکنش‌ها را به عرصة عمل وارد نماید؛ لذا از آنجا که هویت‌ها سازنده و تاثیرپذیر از ساختارند، این تعامل بین بازیگران و درک از خود و دیگری در آرمانی‌ترین عرصة بیرونی انقلاب، یعنی صدور انقلاب تاثیراتی کیفی بر جای گذاشته است که رسالت این پژوهش نیز بررسی این روند تاثیر پذیری در بستر یک جنگ تحمیلی بوده است.

constructivism and the identity of the islamic revolution”a consideration on the export of the values of the islamic revolution in the context of imposed war

this research, which was based on a qualitative approach and relied on library and documentary data collection tools, tried to investigate the process of building a distinctive identity of the islamic revolution in the context of the eight-year war between iran and iraq, focusing on the issue of issuing the revolution. , considering the centrality of the existence of the revolutionary system, is the most important consequence of this situation among the revolutionaries and actors. based on this proposition, the present article was trying to first address the theoretical principles and foundations of issuing the islamic revolution and then examine the actions of the revolutionary leaders regarding the strategy of issuing the revolution in the context of events such as war. according to the findings, it can be said that the imposed war provided a platform for the identity of the islamic revolution to bring the most explicit actions and reactions to the arena based on two ideas of itself and other ideas at the same time; therefore, since identities are constructive and influenced by the structure, this interaction between actors and understanding of self and others in the most ideal external arena of the revolution, i.e. the issuing of the revolution, has left a qualitative impact, and the mission of this research is to investigate this influence process in the context of a war. it was imposed.