ائتلاف سازی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران: از دفاع مقدس تا محور مقاومت.

ائتلاف سازی در سیاست خارجی محوری ترین بخشِ دیپلماسی کشورها است. منافع مشترک، تهدید مشترک و ارزش های مشترک زمینه ساز ائتلاف ها هستند. جمهوری اسلامی با آگاهی از تهدیدها، به ائتلاف سازی در سیاست خارجی در دوران دفاع مقدس و محور مقاومت روی آورده است. هدف اصلی درک مولفه های ائتلاف ساز برپایه شاخص های هویتی و ایدئولوژیکی برای مقابله با اقتدار قدرتهای بزرگ است. اهمیت موضوع مورد بررسی به درک جدید از توان جمهوری اسلامی برای ائتلاف سازی و ثمرات آن اشاره دارد. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی به دنبال پاسخ به این پرسش است که ائتلاف سازی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دوران دفاع مقدس و شکل گیری محور مقاومت چگونه بوده است؟ فرضیه مقاله این است که جمهوری اسلامی ایران با درک منبع تهدیدها به ائتلاف سازی در سیاست خارجی مبادرت نموده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که جمهوری اسلامی در دوران دفاع مقدس از طریق ائتلاف با جنبش های آزادیبخش و کشورهای جهان سوم و باشکل گیری محور مقاومت از طریق ائتلاف سازی با کشورهای عراق، سوریه و بازیگران غیر دولتی توانسته است به گسترش قدرت منطقه ای خود مبادرت ورزد.

coalition building in the foreign policy of the islamic republic of iran: from sacred defense to the axis of resistance

coalition building in foreign policy is the most central part of countries’ diplomacy. common interests, common threats and common values are the foundation of coalitions. aware of the threats, the islamic republic has turned to coalition building in foreign policy in the era of sacred defense and axis of resistance. the main goal is to understand the coalition-building components based on identity and ideological indicators to confront the authority of the great powers. the importance of the subject under investigation refers to the new understanding of the ability of the islamic republic to build a coalition and its fruits. the current research, using the descriptive-analytical method, seeks to answer the question, how was coalition building in the foreign policy of the islamic republic of iran during the period of holy defense and the formation of the axis of resistance? the hypothesis of the article is that the islamic republic of iran, understanding the source of threats, has begun to build coalitions in foreign policy. the findings of the research show that the islamic republic has been able to expand its regional power during the holy defense period through alliances with liberation movements and third world countries and forming the axis of resistance through alliances with the countries of iraq, syria and non-state actors. take the initiative