بافت گردانی و متن گردانی در دیوارنگاره های جداره ایستگاه مترو تئاتر شهر تهران

دیوارنگاره‌ها از جمله آثاری هستند که طیف وسیعی از نگاره‌ها را با مضامینی برگرفته از نقاشی ایرانی، خوشنویسی و یا تصاویری از آثار معماری معاصر در بر می‌گیرند. این نگاره‌ها بر اثر مرور زمان و با توجه به نیاز جامعه و بافت جدید، در کارکردها و مواد و مصالح نسبت به بافت اولیه دگرگون شده اند. هدف از این مقاله بررسی ویژگی‌های بصری نگاره های سنتی به مثابه بافت‌گردانی و متن‌گردانی در دیوارنگاره ایستگاه متروی تئاتر شهر است. به نظر می رسد تغییر ماهیت در نوع رسانه، مواد و مصالح و همچنین نحوه بیان، هنر فاخر و درباری را به هنر مردمی تبدیل نموده است. پژوهش حاضر به دنبال آن است تا به این پرسش پاسخ دهد که چه ویژگی هایی از دیوارنگاره های ایستگاه متروی تئاتر شهر تهران آنها را به عنوان مصادیق بافت گردانی و متن گردانی قابل بررسی می نماید؟این تحقیق به روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از مطالعه نمونه موردی انجام گرفته است. برای جمع آوری اطلاعات از تکنیک مشاهده، مصاحبه و مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که هنرمند با استفاده از نقش مایه‌های موجود در هنرهای اصیل ایرانی و تمهیداتی چون متن‌گردانی و بافت‌گردانی که با ایجاد تغییر در سازه ها، عناصر، ساختار و مواد و مصالح ایجاد شده، شگردی برای حفظ هویت ایرانی به کار گرفته که در دیوارنگاره ی ایستگاه مذکور محقق شده و حاکی از تغییر کارکرد و تفاوت هایی است که جهان امروز را نسبت به گذشته متمایز می کند.