پارچه‌بافی در عصر صفوی: از منظر تاریخی، سبک‌ها و کارکردها
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
طالب پور فریده
|
|
منبع
|
مباني نظري هنرهاي تجسمي - 1397 - شماره : 6 - صفحه:123 -134
|
|
|
|
|
چکیده
|
پارچه‌بافی ایران در دوره صفویه، مانند سایر شاخههای هنری تحت تاثیر سیاست‌های حکام آن دوره قرار گرفت. از مهم‌ترین خصوصیات هنری این دوره تشکیل کانون‌های هنری تحت حمایت دربار و ارتباط تنگاتنگ رشته‌های هنری به‌ویژه پارچه‌بافی با نقاشی است. در این پژوهش با استفاده از روش تحقیق تاریخی و تحلیلی، با استناد به منابع کتابخانه‌ای و تصویری، وضعیت پارچه‌بافی در دوره صفوی بررسی می‌شود. در میان شاهان صفوی، شاه عباس‌اول، شاه طهماسب‌اول، شاه عباس‌دوم و شاه‌حسین به پارچه‌بافی علاقه ویژه‌ای داشتند و از هنرمندان و پارچه‌بافان حمایت می‌کردند. در کانون هنری اصفهان هنرمندان نقاش، معمار، خطاط، بافنده و فلزکار فعالیت هنری می‌کردند. این کانون‌ها به نزدیک شدن شاخههای هنری به‌هم کمک نمود و این امر در نقاشی و پارچه‌بافی بیشتر ظاهر گردید، به‌طوری که برخی از نقاشان، بافنده پارچه‌های نفیس و زربفتی بودند که خود طراحی می‌کردند. از همین رو، منسوجاتی در این دوره تهیه شده که مورد تحسین جهانیان قرار گرفته است.
|
|
کلیدواژه
|
صفویه، پارچه‌بافی، تاریخ، سبک‌ها، کارکردها
|
|
آدرس
|
دانشگاه الزهرا (س), دانشکده هنر, گروه طراحی لباس, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
talebpour@alzahra.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|