پتانسیل‌سنجی منابع غیرخوراکی برای تولید بیودیزل در ایران

موضوع تحقیق: ایران کشوری با پتانسیل های قابلیت های بالا در دسترسی به انرژی های تجدیدپذیر همانند انرژی خورشیدی، آبی، بادی و انواع زیست توده است. بیودیزل یکی از سوخت های تجدیدپذیری است که همواره به عنوان جایگزینی مناسب و پایدار (غیرسمی، ایمن و تجزیه پذیر) برای سوخت های فسیلی مطرح شده است.روش تحقیق: مرور تجربه کشورهای مختلف در زمینه استفاده از منابع خوراکی برای تولید بیودیزل نشان می دهد که استفاده از منابع خوراکی موجب ایجاد معضلاتی از جمله کمبود منابع غذایی برای جوامع انسانی، کمبود خوراک دام ها و بر هم خوردن توازن در صنایع غذایی شده و می تواند منجر به افزایش چشم گیر قیمت این منابع شود. بنابراین بسیاری از محققان و پژوهشگران استفاده از منابع غیرخوراکی را به منظور رفع معضلات ذکرشده، مطرح کرده اند. تاکنون منابع غیر خوراکی بسیار گسترده ای برای تولید بیودیزل شناسایی شده است.نتایج اصلی: در این مقاله، منابع غیرخوراکی بیودیزل که در ایران تولید و یا پتانسیل تولید آن ها وجود دارد، معرفی شده و مورد بررسی قرار گرفته و یک مطالعه پتانسیل سنجی برای آن ها ارایه شده است. در اینجا منابع غیرخوراکی بیودیزل در چهار دسته ضایعات کشاورزی، روغن های پسماند پخت وپز، ریزجلبک ها و دانه های غیرخوراکی دسته بندی می شوند و این منابع بر اساس پارامترهای مختلفی همچون درصد روغن موجود، میزان روغن در هر هکتار، بازده تولید بیودیزل، گرانروی، عدد صابونی شدن و طول دوره کشت مقایسه می شود، که بر اساس نتایج به دست آمده، دانه های غیرخوراکی به خصوص دانه های نوروزک، کرچک و گلرنگ به عنوان منطقی ترین و پایدارترین منابع تولید بیودیزل در ایران، شناسایی شده اند. همچنین در کار حاضر به سیاست ها و مشوق هایی که نهادهای متولی می توانند با هدف رونق صنعت بیودیزل به کار بندند، پرداخته شده است.

Potential assessment of non-edible sources for biodiesel production in Iran

Research subject: Iran is a country with high potentials for access to renewable energy sources such as solar, hydropower, wind, and biomass. Biodiesel is one of the renewable fuels that has always been proposed as a suitable and stable alternative (nontoxic, safe, and degradable) to fossil fuels.Research approach: The experiences of different countries in the use of edible sources for biodiesel production shows that the use of edible sources has caused problems such as lack of food resources for human communities, lack of feed for livestock, and upsetting the balance in the food industry, and it can lead to a significant increase in the price of these resources. Therefore, many researchers have proposed the use of nonedible sources to address these problems. So far, very large nonedible sources for biodiesel production have been identified. In this paper, nonedible sources of biodiesel that are produced or have the potential to be produced in Iran are introduced and studied and a potential assessment study is presented for them.Main results: In this work, the nonedible sources for biodiesel production are classified into four categories: agricultural waste, waste cooking oils, microalgae, and nonedible seeds. These sources are compared based on various parameters such as oil percentage, oil content per hectare, biodiesel production efficiency, viscosity, saponification number, and cultivation period, which according to the results, nonedible seeds, especially Nowruzak seeds, Castor, and safflower have been identified as the most rational and sustainable sources of biodiesel production in Iran. The present work also deals with the policies and incentives that the responsible institutions can apply for the prosperity of the biodiesel industry.