مطالعات ستون بستر ثابت جذب زیستی اورانیم (vi) توسط جاذب زیستی ترکیبی pseudomonas putida – chitosan

در چند سال گذشته، استفاده از زیست فناوری به منظور پاک نمودن محیط های آبی از فلزات سنگین به سرعت در حال گسترش می باشد، اما به کارگیری صنعتی این مقوله همچنان نیازمند تحقیقات بیشتر می باشد. در این پژوهش، توانایی جذب زیستی اورانیم (vi) توسط جاذب ترکیبی pseudomonas putida @ chitosan درون ستون بستر ثابت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش غلظت خوراک ورودی از 50 تا mg/l 200 موجب افزایش ظرفیت جذب از 188/76 تا mg/g 429/28 می گردد. بدلیل استفاده حداکثری از اختلاف غلظت خوراک به عنوان نیروی محرکه ی جذب در ستون بستر ثابت، ظرفیت جذب زیستی جاذب درون ستون از مقدار آن در حالت ناپیوسته بیشتر شد. کاهش در دبی جریان ورودی از طریق افزایش زمان اقامت برای نفوذ یا برهم کنش بهتر و نیز دسترسی بیشتر به جایگاه های اتصال برای یون های اورانیم، موجب بهبود عملکرد ستون شد. افت ظرفیت جذب زیستی ناشی از افزایش دبی جریان ورودی ثابت کرد که نفوذ درون ذره ای، مرحله کنترل کننده جذب می باشد. با کاهش اندازه ذرات جاذب از 1/5 به mm 1، یک افزایش محسوس در ظرفیت جذب از 167/02 تا mg/g 296/87 بدست آمد. همچنین با آنالیزهای ftir و تیتراسیون پتانسیومتری ثابت شد که 3+nh - تنها گروه عاملی فعال در فرآیند جذب درون کیتوزان است، در حالی که گروه های nh3+ ،-3nh -،-cooh و oh - در جاذب ترکیبی فعال هستند. در نتیجه، مطالعه حاضر نشان داد که جاذب زیستی ترکیبی حاضر می تواند برای جذب زیستی اورانیم (vi) از محلول های آبی در حالت پیوسته مناسب باشد.

Fixed–bed column studies of U(VI) biosorption using Pseudomonas putida – Chitosan hybrid biosorbent

In current research, Pseudomonas putida @ Chitosan hybrid biosorbent capability for U(VI) biosorption in a fixed bed column was investigated. The results showed that the increase in inlet concentration from 50 to 200 mg/L increased the biosorption capacity from 188.75 to 429.28 mg/g. In the column system, the sorption capacity was higher than that of the batch system because fixed bed column make best use of the inlet concentration difference as sorption driving force. Decrease in inlet flow rate through increase in the residence time for better diffusion or interaction as well as greater access to binding sites for uranium ions caused an improvement in column performance. Decline in the biosorption capacity due to increase in the inlet flow rate demonstrated that intraparticle diffusion was the ratecontrolling step. With decreasing in the sorbent particle size from 1.5 to 1 mm, a significant increase in the biosorption capacity from 179.02 to 296.87 mg/g was achieved. FTIR and potentiometric titration confirmed that while -NH3+ was the dominant functional group in the chitosan, -NH3+, -NH3, -OH, -COOH were responsible for the hybrid biosorbent. In conclusion, the present study indicated that Pseudomonas putida @ Chitosan could be a suitable biosorbent for U(VI) biosorption from aqueous solution in the continuous system.