طراحی و بهینه سازی رهایش متفورمین از نانوکامپوزیت کیتوزان/ اکسید روی

متفورمین اثر انسولین را تقویت کرده و حساسیت سلولها به انسولین را افزایش می دهد. در این تحقیق نانو ذرات اکسید روی به روش سلژل تهیه شده و از طراحی آزمایش با استفاده از از روش سطح پاسخ کامپوزیت مرکزی برای بهینه سازی نانوذرات بر اساس متغیرهای (وزن استات روی (گرم) (x1) ، حجم تری اتانول آمین (میلی لیتر) (x2) استفاده شده است. . اندازه نانوذرات بهینه سازی شده 21.27 ± 28 nm ، پتانسیل زتا 1.64 ± 25.54 mv و pdi مقدار 0.05 ± 0.168 توسط پراکندگی نور پویا (dls) گزارش شده است. در مرحله بعد از پلیمر کیتوزان برای بهبود سازگاری محیطی و خصوصیات مکانیکی نانوذرات ، افزایش کنترل رهاسازی دارو استفاده شد و در نهایت متفورمین روی نانوکامپوزیت بارگذاری شد. خواص ساختاری با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) پراش پرتوی ایکس (xrd) ، طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (ftir) ، پراکندگی نور پویا (dls) مورد بررسی قرار گرفت. تصاویر sem نشان می دهد که متوسط ​​اندازه نانوکامپوزیت 40 نانومتر است. همچنین نتایج الگوهای xrd و تصاویر sem با یکدیگر سازگار است و متوسط ​​اندازه ذرات یکسان است. اسپکتروفتومتری مادون قرمز وجود کیتوزان مورد استفاده برای پوشش نانوذرات بر روی سطوح آنها را نشان داد و بارگذاری متفورمین را تایید کرد. رهایش برون تنی متفورمین از نانوکامپوزیت در یک ساعت اول در محیط شبیه سازی شده معده و سپس محیط روده با بافرفسفات (ph = 7.4) انجام شد و میزان جذب با استفاده از اسپکتروفتومتر در 233 نانومتر اندازه گیری شد. متفورمین ، محلولیت بالایی در آب دارد و از آن جایی که تهیه فرم آهسته رهش داروها با حلالیت بالا، مشکل می باشد؛ هدف از این مطالعه طراحی فرمولاسیون آهسته رهش متفورمین با پروفایل مناسب بوده که توانسته آزادسازی را بدون رهایش انفجاری تا 120 ساعت کنترل کند.

Design and optimization of metformin released from ZnO/Chitosan nanocomposite

Metformin enhances insulinchr('39')s effect and increases cells rsquo; sensitivity to insulin. In this paper, nanocomposite was designed and used in the metformin release system, which was able to release the required drug in a controlled manner. In this research, nanoparticles of zinc oxide (ZnO) were prepared via the solgel method. The experimental design central composite response surface method was applied for the optimization of the nanoparticles based on varied variables such as the weight of zinc acetate (gr) (X 1) and the volume of triethanolamine (ml) (X2). The particle size of the optimized nanoparticle was reported to be 28 ± 21.27 nm; zeta potential and PdI were 25.54 ± 1.64 mV, 0.168 ± 0.05 respectively. The chitosan polymer was used to improve environmental compatibility and increase drug release control; finally, metformin was loaded on the optimized nanocomposite. Structural properties were analyzed using scanning electron microscopy (SEM) XRay Diffraction (XRD), Fouriertransform infrared spectroscopy (FTIR), and Dynamic Light Scattering (DLS). The SEM images showed that the average nanocomposite size was 40 nm. The results of XRD patterns and SEM images were also consistent with each other and the average particle size was the same. Infrared spectrophotometry showed the presence of chitosan used to coat nanoparticles on their surfaces and confirmed the loading of metformin. An invitro metformin release from the nanocomposite was conducted in PBS (pH=7.4) and analyzed by a spectrophotometer at 233 nm. Metformin has a high solubility in water, and since it is difficult to prepare a slow release form of highsolubility drugs, the aim of this study was to design a slowrelease formulation of metformin with a suitable profile that could control release without explosive release for up to 120 hours.