تعیین مکانسیم هسته‌زایی و زمان القای کریستالیزاسیون نانوذرات آموکسی‌سیلین در حضور مواد فعال سطحی

استفاده از نانوداروها به‌خصوص نانو آنتی‌بیوتیک‌ها موجب افزایش کارایی آنها می شود. آزادسازی یکنواخت‌تر آنتی بیوتیک یکی از مزایای نانو بودن آن است. هم‌چنین با استفاده از تولید نانودارو می‌توان آن‌ها را به صورت پماد یا برچسب تهیه کرد تا از طریق پوست جذب ناحیه دارای عفونت شود و بدین ترتیب عوارض جانبی آن را کاهش داد. آموکسی‌سیلین یکی از پرکاربردترین آنتی‌بیوتیک‌های مورد استفاده در جهان است که درصورت ارتقا به صورت نانوذرات، می‌توان از افزایش مصرف آنتی‌بیوتیک‌های قوی دیگر جلوگیری کرد. تعیین مکانیسم تشکیل نانوذرات این دارو یک عامل مهم جهت تولید تجاری آن می‌باشد. هدف از انجام این تحقیق، تعیین مکانیسم هسته‌زایی و زمان القای کریستالیزاسیون نانوذرات آموکسی‌سیلین می باشد. از مواد فعال سطحی ctab و sds برای جلوگیری از کلوخه شدن نانوذرات تهیه شده استفاده شد، بنابراین اثر غلظت آموکسی‌سیلین و غلظت پایدارکننده بر روی فرآیند کریستالیزاسیون بررسی گردید. در این پروژه از روش ترکیبی کریستالیزاسیون القاییواکنشی برای تولید نانوذرات آموکسی‌سیلین بهره گرفته‌شد. در این روش توسط واکنش آموکسی‌سیلین با سدیم‌هیدروکساید، آموکسی‌سیلین‌سدیم تولید شد که انحلال‌پذیری آن در آب نسبت به آموکسیسیلین بسیار بالاتر است. سپس با افزودن هیدروکلریک‌اسید، آموکسی‌سیلین بازیابی شده و فوق اشباع ایجاد خواهد شد و کریستال‌های آموکسی‌سیلین در اثر فوق اشباع به‌وجود خواهند آمد. تمامی آزمایشات دومرتبه تکرار شدند. برای تعیین ویژگی‌های نانوذرات آموکسی‌سیلین از آنالیزهای sem و dls استفاده شد که نتایج نشان می‌دهد ذرات با سایز میانگین 50 نانومتر تشکیل شده‌اند و پایداری ذرات نسبت به کلوخه شدن نیز تا یک هفته پس از تشکیل تایید شد. نتایج حاصل از آزمایشات نشان ‌می‌دهد که مکانیسم هسته‌زایی از نوع اولیه با میانگین ضریب تبیین (r^2) برابر 0.9887 بوده و افزودن ماده پایدارکننده تاثیری در مکانیسم هسته‌زایی نداشته است.

Determination of nucleation and induction time of crystallization of amoxicillin nanoparticles in the presence of surface active agents

Research subject: The use of nanoparticles, especially nanoantibiotics, increases their efficacy. More uniform release of antibiotics is one of the benefits of being nano. They can also be made using ointment or banderol to absorb through the skin to the infection, thereby reducing its side effects. Amoxicillin is one of the most widely used antibiotics in the world which can be prevented by increasing the use of other strong antibiotics if promoted as nanoparticles. Determining the mechanism of nanoparticle formation of this drug is an important factor for its commercial production.Research approach: The purpose of this study was to determine the nucleation mechanism and time of induction of crystallization of amoxicillin nanoparticles in the presence of surface active agents lsquo;CTAB rsquo; and lsquo;SDS rsquo;. Therefore, the effect of amoxicillin concentration and stabilizing concentration on the crystallization process was investigated. In this project, a combination of inductivereactive crystallization was used. In this method, amoxicillin sodium was produced with sodium hydroxide, amoxicillin sodium, has a much higher solubility in water. Then, by adding hydrochloric acid, amoxicillin will be recovered and supersaturated. SEM and DLS analyzes were used to determine the properties of amoxicillin nanoparticles. All the experiments were repeated twice.Main results: The results show that particles with a mean size of 50 nm were formed, and the particle stability was confirmed up to one week after formation. The results of the experiments show that the nucleation mechanism is the primary type with an average explanatory factor (R2) equal to 0.9887 and adding a stabilizing agent has no effect on the nucleation mechanism.