تحلیل قوانین جدید در حوزۀ نفت و گاز و بررسی ظرفیت قانونی موجود در پذیرش تحولات قراردادی

تصویب قوانین جدید در زمینه نفت و گاز با مقرره‌هایی که به نظر می‌رسد ارائه‌کننده مضامین جدیدی‌اند مناقشات و اختلاف‌نظرهای بسیاری را درباره وجود یا نبود مجوز برای ایجاد برخی تغییرات در قراردادهای نفتی به همراه داشته است. استفاده قوانین از عبارات «انواع روش‌های اکتشاف، توسعه و تولید»و «طراحی الگوهای جدید قراردادی و مشارکت با سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی» موجب بروز ابهامات زیادی شده و این پرسش را ایجاد کرده است که آیا الگوی جدید قراردادی می‌تواند مشارکت در تولید یا انواع دیگری از مشارکت‌ها با ویژگی‌های مشابه باشد؟ هم‌چنین عبارت مذکور به این تردید منجر می‌شود که آیا انتقال مالکیت محصول به پیمانکار مجاز است؟ نگارندگان در پژوهش حاضر، ضمن بررسی قوانین جدید از جمله قانون برنامه پنج‌ساله پنجم توسعه (مصوب 1390)، قانون اصلاح قانون نفت (مصوب 1390) و قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت (مصوب 1391) با تحلیل و تفسیر مفاد این مقررات در چارچوب قانون اساسی، قوانین دیگر و نظام حقوقی کشور تلاش می‌کنند تا پاسخی برای پرسش‌های مذکور فراهم کنند.

Analyzing new eactments in petroleum industry and investigating the existing legal capacity to amend Iranian Petroleum Contractual Framework

Recently, by introduction of provisions which seem to contain new rules on permitted contractual framework and ownership of petroleum, new enactments in Iranian petroleum industry, raised many controversial debates. References which are made by new enactments to phrases such as “various approaches on Exploration, Development and Production”, “Designing new contractual models” and “Joining foreign investors” raise this question that whether legislator intended to permit introduction of new contractual frameworks such as production sharing contract. It also creates debates on whether or not it is allowed to draw distinction between ownership of in placed oil and ownership of production and vested the former in Government while transferring the latter to the contractor in delivery point. This study aims to investigate new enactments and examines them based on Constitution and other laws and regulations. Such analysis which is carried on within the framework of legal system of Iran shows that the phrase “Joining foreign investors” cannot be interpreted as production sharing contract. Also the new enactments may hardly be considered as a permission for transferring  ownership of production.