بررسی تطبیقی ملاحظات زیست محیطی در قراردادهای بین المللی نفت

بیش‌تر ذخایر نفتی در کشورهای در حال توسعه قرار دارند که اغلب، رژیم‌های لازم را برای اعمال استانداردهای بین‌المللی ندارند. در کشورهای توسعه‌یافته نیز، ورود تکنولوژی‌های جدید هم‌چون فرکینگ ضرورت تدوین قوانین و مقررات لازم و انعکاس آن در قراردادهای مربوط به حفاری و توسعه میادین نفتی را تبیین می‌کند. در مقاله حاضر با بررسی تطبیقی قراردادهای نفتی، از جمله نسل جدید قراردادهای نفتی جمهوری اسلامی ایران (ipc)، شروط زیست‌محیطی مندرج در این قراردادها بررسی و تجزیه و تحلیل شده است. هدف اصلی این تحقیق بررسی راهکارهای ارائه‌شده در قراردادهای بین‌المللی، تحلیل وضعیت کنونی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران، و ارائه راهکارهای لازم با توجه به وضعیت کنونی مناطق عملیات نفتی در ایران است.

A comparative study of environmental provisions in international oil contracts

While strict environmental laws, regulations and standards are in place in order to effectively protect, manage and conserve natural resources and living species in the developed countries, the problem lies in the majority of the world’s proven oil reserves which are located within the territories of the developing countries, which often lack sophisticated laws, and regulations for the protection of environment and/or effective compliance and enforcement regimes in this respect. The emergence of new drilling technologies such as hydraulic fracturing, oil contracts, both in the developed and developing countries, necessitates such regulations. The present study aims to conduct a comparative study of the environmental provisions of the international oil contracts taking into account some Iranian petroleum contracts, including the recent IPC. The paper will conclude with the requirement for comprehensive environmental rules and regulations and effective supervisions by the host states.