سازوکارهای قراردادی جهت ایجاد انعطاف‌پذیری در قراردادهای حفاری روزانه

انعطاف‌پذیری در قراردادهای حوزۀ انرژی اهمیت بسزایی دارد که می‌تواند تضمین‌کنندۀ تداوم و اجرای مناسب آن‌ها باشد. این موضوع در قراردادهای بلندمدت چشمگیرتر است. قراردادهای حفاری نیز که از قراردادهای بالادستی فرعی است، گاهی مشمول مفهوم قراردادهای بلندمدت قرار می‌گیرد؛ از این رو، باید فروض مختلف و به تبع آن، سازوکارهای قراردادی مناسب برای ایجاد انعطاف‌پذیری در آن‌ها پیش‌بینی شود. با توجه به تغییرات احتمالی، به ویژه در شرح کار، شرایط اجرای عملیات و بهای نفت، طراحی قراردادهای منعطف و پیش‌بینی شروط مناسب جهت تداوم قراردادی و یا حفظ تعادل آن، امری ضروری است. پیش‌بینی نرخ‌های احتیاطی، نرخ مشروط، امکان تعدیل، مذاکرۀ مجدد و تعلیق، می‌تواند از مهم‌ترین سازوکارهای ایجاد انعطاف‌پذیری باشد. بنابراین، هدف مقالۀ پیش رو، بررسی قراردادهای حفاری روزانه و سازوکارهای مناسب در جهت پویایی این دست قراردادهاست.

CONTRACTUAL MECHANISMS FOR FLEXIBILITY IN DAY RATE DRILLING CONTRACTS

Flexibility in longterm contracts of energy sector has importance, which can guarantee their proper contractual performance. Drilling contracts as secondary upstream contracts are being influenced by oil price fluctuation. This matter not only affects contractual balance but also is in contrast with underlying mutual agreement regarding applying of rates equal to market rates. Therefore, proper contractual mechanisms shall be incorporated in contracts to make possible the adjustment and modification of contractual rates in accordance with market conditions. Determining a suitable index for adopting rates and setting dimension for modification of rates can provide required flexibility in these contracts. In addition to using renegotiation as an independent clause, it can be used as a supplementary clause to manage the inefficiency of using adaptation clause. However, this article aims to examine day rate drilling contracts and proper mechanism for modification of them.