برآورد ذخیره کربن زی توده و لاشبرگ در جنگل های دست کاشت در پارک جنگلی لویزان تهران

مقدمه و هدف: در این پژوهش که باهدف تعیین مناسب ترین درختان شهری برای ترسیب کربن  انجام شد، مقدار ذخیره کربن در زی توده و لاشبرگ تیپ های جنگلی دست کاشت در پارک جنگلی لویزان تهران مقایسه گردید.مواد و روش ها: شش تیپ جنگل کاری 40 ساله شامل کاج تهرانسرو سیمین (pinus eldaricacupressus arizonica) (خالص سوزنی برگ)، اقاقیاون (robinia pseudoacaciafraxinus sp.) (خالص پهن برگ) و اقاقیاون و سروسیمیناقاقیا (آمیخته) بابیش ترین مساحت در پارک جنگلی لویزان تهران انتخاب و در هرتیپ 25 قطعه نمونه 100 مترمربعی پیاده شد. در هر قطعه نمونه، ویژگی های کمی درختان شامل قطر برابر سینه (dbh)، ارتفاع درخت (h)، ارتفاع تنه و دو قطر عمود بر هم تاج برای تعیین زی توده و ذخیره کربن هر تیپ جنگل کاری، اندازه گیری شد. در هر قطعه نمونه اصلی، یک ریز قطعه نمونه یک متر مربعی برای جمع آوری لاشبرگ پیاده شد. چون داده ها براساس آزمون شاپیروویلک نرمال بودند، میانگینهای متغیرهای کمی درختان و ترسیب کربن با آزمون دانکن مقایسه شد. برای درک تاثیر مهمترین متغیرهای کمی درختان در پراکنش قطعات نمونه آنالیز pca در نرم افزار pcord نسخه 5 اجرا شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که تیپ های سرو سیمین (131.3 کیلوگرم در درخت) و اقاقیا (14.1 کیلوگرم در درخت) به ترتیب بیش ترین و کم ترین ذخیره کربن زی توده را دارند. بیش ترین و کم ترین مقدار کربن ذخیره شده در لاشبرگ به ترتیب مربوط به تیپ های کاج تهران (1.2 تن در هکتار) و ون (0/1  تن در هکتار) بود. نتیجه گیری: براساس نتایج، می توان بیان کرد که تیپ های جنگل کاری مختلف توانایی متفاوتی در ذخیره کربن در زی توده و لاشبرگ دارند. به طور کلی، پتانسیل ذخیره کربن در سوزنی برگان (سرو سیمین و کاج تهران) بیشتر از پهن برگان (اقاقیا و ون) در منطقه مورد مطالعه بود.

Estimation of Carbon Storage in Biomass and Litter in Plantations of Lavizan Forest Park in Tehran

Extended Abstract Introduction and Objective: Urban forests play an important role in mitigating the impacts of climate change by reducing atmospheric carbon dioxide (CO2). Quantification of carbon storage and sequestration by urban forests is critical for the assessment of the actual and potential role of urban forests in reducing atmospheric CO2. With the aim of determining the most suitable urban trees for carbon sequestration, this study compared the amount of carbon stock in biomass and litter of afforested areas in Lavizan Forest Park in Tehran. Materials and Methods: Six 40year forest types including Pinus eldaricaCupressus arizonica (pure coniferous), Robinia pseudoacaciaFraxinus sp. (pure hardwood), Robinia p.Fraxinus and Cupressus arizonicaRobinia p. (mixed) with the largest area were selected. In each afforestation type, 25 sample plots of 100 square meters were established. In each sample plot, quantitative characteristics of trees including diameter at breast height (DBH), tree height (H), height at the beginning of the crown and two perpendicular diameters of the crown were measured. Inside each main plot, litter was collected in one square meter microplots. As the data were normal according to the ShapiroWilk Test, the means of tree quantitative variables and carbon sequestration were compared using Duncan Test. To understand the influence of most important quantitative variables on sample plot distribution, Principal Component Analysis (PCA) was run in PCORD (ver.5).Results: According to the results, the maximum and minimum carbon were stored as biomass in stands of Cupressus arizonica (131.3 kg per tree) and Robinia pseudoacacia, (14.1 kg per tree), respectively. The highest and lowest carbon storage in litter belonged respectively to Pinus eldarica (1.2 tons per hectare) and Fraxinus (0.1 ton per hectare) types. Conclusion: According to the result, it can be said that different plantation types have different ability to store carbon in the biomass and litter. Overall, carbon storage potential in conifers (Cupressus arizonica and Pinus eldarica) was higher than in broadleaved species (Robinia pseudoacacia and Fraxinus sp.) in the study area.