تعیین روش نمونه برداری مناسب جهت برآورد تراکم و سطح تاج‌پوشش درختان زوال یافته بلوط ایرانی (.Quercus Brantii Lindl) در منطقه حفاظت شده دینارکوه ایلام

پدیده زوال بلوط به عنوان یکی از مهم ترین معضلات جنگل های زاگرس، نیازمند تدابیر مدیریتی مناسب است تا موجب کاهش خشکیدگی درختان و اثرات ناشی از آن شود. دستیابی به آمار دقیق برای مدیریت بهینه این جنگل ها از اهمیت زیادی برخوردار است. این مطالعه با هدف تعیین روش مناسب نمونه برداری به منظور برآورد تراکم و سطح تاج پوشش درختان زوال یافته بلوط ایرانی انجام شد. در ابتدا محدوده ای 100 هکتاری در منطقه حفاظت شده دینارکوه ایلام انتخاب و در آن تعداد در هکتار، مختصات جغرافیایی و سطح تاج پوشش درختان زوال یافته بوسیله آماربرداری 100 درصد اندازه گیری شد. سپس نقشه رقومی جایگاه تمامی پایه ها در منطقه تهیه شد. به منظور ارزیابی روش مناسب نمونه برداری با شدت ثابت سه درصد تعداد 30 قطعه نمونه 10 آری با استفاده از روش های نمونه برداری خوشه ای انطباقی، تصادفی منظم و تصادفی ساده بر روی نقشه پیاده و اطلاعات مورد نظر اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که روش خوشه ای انطباقی در برآورد تعداد در هکتار و سطح تاج پوشش درختان زوال یافته با توجه به میزان صحت نسبت به روش های متداول منظم تصادفی و تصادفی ساده از کارایی بیشتری برخوردار است (5 و 4/76 درصد خطا به ترتیب برای برآورد تراکم و سطح تاج پوشش). از آن جایی که روش نمونه برداری خوشه ای انطباقی از روش های مناسب نمونه برداری درجمعیت های خوشه ای می باشند می توان نتیجه گیری کرد که پراکنش درختان بلوط زوال یافته از الگوی کپه ای تبعیت می کند از این رو روشنمونه برداری خوشه ای به عنوان یک روش نمونه برداری مناسب در برآورد درختان بلوط زوال یافته در جنگل های زاگرس معرفی می گردد.