اثر آشفتگی انسانی بر تنوع، زیست‌توده و نگهداشت نیتروژن و فسفردر پوشش علفی جنگل‌های بلوط دارمازو (مطالعه موردی: جنگل‌های شینه قلایی استان لرستان)

پژوهش حاضر به بررسی نقش آشفتگی انسانی در ذخیره مواد غذایی نیتروژن و فسفر توسط گونه های علفی در جنگل های بلوط دارمازوی استان لرستان می پردازد. بدین منظور دو منطقه جنگلی تخریب شده و حفاظت شده با شرایط اکولوژیکی و فیزیوگرافی مشابه انتخاب گردید که تنها تفاوت آن ها حضور آشفتگی انسانی در منطقه تخریب شده بود. اطلاعات مربوط به اشکوب علفی، درختی و خاک با استفاده از قطعات نمونه با مقیاس های متفاوت و به صورت تصادفی در هر منطقه برداشت شد. مناطق جنگلی موردمطالعه به لحاظ شاخص های تنوع و غنای گونه ای، گونه های عمومی، میزان زیست توده، نیتروژن، فسفر و ذخیره مواد غذایی گیاهان مقایسه شدند. نتایج نشان داد که بین دو منطقه تحت حفاظت و تخریب یافته به لحاظ غنای گونه ای، تعداد گونه های علفی، شاخص های غنای مارگالف و تنوع شانون وینر، میزان زیست توده روی زمینی و زیرزمینی اختلاف معنی داری وجود دارد. همچنین در منطقه تحت حمایت میزان زیست توده روی زمینی و زیرزمینی نسبت به منطقه تخریب شده به ترتیب 43.7% و 35.3% بیشتر بود. بر اساس نتایج در منطقه حفاظت شده مقادیر نیتروژن و فسفر بیشتری توسط گونه های علفی ذخیره می گردد. همچنین تعداد بیشتر گونه های بومی و بهبود حاصلخیزی خاک سطحی در رویشگاه جنگلی حفاظت شده منجر به بهبود شرایط محیطی رویشگاه و فراهم نمودن شرایط مناسب برای برگشت پذیری اکوسیستم گردیده است. همچنین نگهداری بیشتر مواد غذایی توسط گیاهان علفی در جنگل تحت حفاظت، گویای نقش مهم این گیاهان در ذخیره و نگهداشت عناصر غذایی اکوسیستم است چنانچه میزان ذخیره مواد غذایی در منطقه دچار آشفتگی بسیار کمتر است.