نوع گونه‌های گیاهی علفی و چوبی در رابطه با موقعیت‌های مختلف فیزیوگرافی با استفاده از شاخص‌های عددی و غیرعددی در جنگل‌های کوهستانی زاگرس

شاخص های عددی و شاخص های غیرعددی دو گروه از مهم ترین و پرکاربردترین شاخص های ارزیابی تنوع زیستی در جوامع مختلف هستند. با این وجود کارایی و انتخاب آنها در بوم سازگان های مختلف همواره یکی از مباحث چالش برانگیز بوم شناسی بوده است. در این مطالعه، شاخص های عددی تنوع، غنا و یکنواختی گونه ای و نیز مدل های توزیع فراوانی-رتبه تنوع گونه ای شامل عصای شکسته، لوگ نرمال، سری لگاریتمی و سری هندسی به عنوان شاخص های پارامتریک به تفکیک برای گونه های علفی و چوبی در شرایط فیزیوگرافی مختلف بوم سازگان جنگلی زاگرس محاسبه شد. نتایج نشان داد که از نظر شاخص های عددی تنوع بین موقعیت های مختلف فیزیوگرافی تفاوت معنی داری وجود دارد، به طوریکه تنوع شانون وینر و غنای مارگالف گونه های علفی در جهت شمالی روند مشابهی داشته و بیشترین مقدار این شاخص ها در شیب 0-25 درصد بود و مقدار آنها با افزایش شیب کاهش یافت. در مقابل، تنوع و غنای گونه های چوبی در جهت جنوبی و در شیب بیش از 50 درصد بیشترین بود. نتایج نشان داد که در تمامی موقعیت ها، توزیع فراوانی گونه های علفی بیشتر از مدل سری هندسی که نشان دهنده جوامع با تنوع پایین و شکننده است. در مورد توزیع گونه های چوبی نتایج نشان داد که مدل سری هندسی و عصای شکسته به ترتیب برای جهت دامنه شمالی و جنوبی بهترین مدل بودند.