بررسی رابطه کمی و کیفی تجدید حیات با اندازه روشنه در تیپ های مختلف راش (مطالعه موردی: طرح جنگل‌داری سوردار انارستان مازندران)

در جنگل های دانه زاد به ویژه در شیوه جنگل شناسی نزدیک به طبیعت، آینده جنگل به استقرار پایدار نهال های مستقرشده، در روشنه ها بستگی دارد. تحقیق حاضر در همین راستا و به منظور بررسی رابطه بین خصوصیات کمی و کیفی تجدیدحیات با اندازه روشنه در دو تیپ مختلف راش خالص و راش با سایرگونه ها، در سه سطح 3-5/1، 5-3 و 10-5 آری در مجموع تعداد 60 روشنه در دو تیپ مختلف راش (30 روشنه در هر تیپ) با روش نمونه گیری انتخابی، در طرح جنگل داری سوردار انارستان استان مازندران، انجام شد. سپس کمیت و کیفیت زادآوری در آنها مورد شمارش، اندازه گیری و تحلیل آماری قرار گرفت. تعداد نهال ها در روشنه های مختلف در هر یک از دو تیپ، دارای اختلاف معنی داری در سطح یک درصد بوده و در روشنه های کوچک و متوسط تعداد نهال ها بیشتر و در روشنه های بزرگتر کمتر بود. میانگین سطح روشنه در توده های راش آمیخته بیشتر از خالص بوده و در سطح 1 درصد اختلاف معنی داری را نشان داد. طبق آزمون دانکن بیشترین سطح روشنه در جهت شرق و پس از آن در جهت های شمال شرقی و غرب بوده است. همچنین نتایج نشان داد، با افزایش سطح روشنه ها از تعداد نهال ها و کیفیت آنها در هر یک از تیپ ها کاسته شده و بر تعداد دوشاخگی نهال ها افزوده می گردد. از این رو می توان بهترین سطح اندازه روشنه را با اطمینان از آینده نهال های مستقر شده، حداکثر 3 تا 5 آر پیشنهاد کرد.

Relationship Between Qualitative and Quantitative Characteristics of Regeneration with Gap Size in Different Types of Beech Stands (Case Study: Sourdar Anarestan Management Plan, Mazandaran)

In the high forests which managing with closetonature silvicultural method, the future of forests depends on the stable establishment of saplings planted in the gaps; hence, the current study was done by selection sampling method with the aim of qualitative and quantitative investigation of natural regeneration based on the gap area in two different beech (Fagus orientalis Lipsky) forests: pure beech forest and beech with other species, in three areas of 1.5 3, 35 and 510 R, totally amounting to 60 gaps for two different beech types (30 gaps per forest type) in Sourdar Anarestan forest management plan, Mazandaran province, North of Iran. Number of saplings in different gaps was significantly different at 0.01for both forest types. The number of saplings in small and medium area gaps was greater, whereas that of the larger ones was lower. Concerning the mean area of gap with beech forest types, there was significant difference at 0.01.The area of gaps created in the mixed beech stand was more than that in the pure beech forest and according to Duncan's test; maximum gap area was east aspect and then north eastern and west aspects. Also, results showed that as the gap area increased, the number of saplings and their quality decreased for each type. Therefore, maximum the best gap area of 3 to 5 R can be suggested to ensure the future of the planted saplings.