تاثیر هنردرمانی (قصه‌گویی، عکاسی و نقاشی) مبتنی بر روی‌آورد شناختی ـ رفتاری بر اختلال ناخن جویدن (تک بررسی)

زمینه و هدف: ناخن جویدن یکی از رایج ترین مشکلات رفتاری در دوران کودکی است که می تواند ناشی از اضطراب و تنیدگی باشد. هدف پژوهش حاضر تاثیر هنردرمانی (قصه گویی، عکاسی و نقاشی) مبتنی بر درمان شناختی رفتاری در درمان ناخن جویدن یک دختر 7 ساله مبتلا به این اختلال بود.روش: این پژوهش در چارچوب طرح تجربی تک موردی با استفاده از طرح خطوط پایه چندگانه پلکانی، طی 10 جلسه روی یک آزمودنی با پیگیری شش هفته ای اجرا شد. ابزار مورداستفاده شامل مصاحبه ی بالینی، پرسشنامه سبک های فرزندپروری (بامریند،1991) و بررسی ترسیم کودک به وسیله آزمون ترسیم آدمک گودیناف (گودیناف هریس، 1963) بود. طرح پژوهشی به روش تجربی تک موردی از نوع چند خط پایه بود که برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل نموداری و ترسیمی استفاده شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که تاثیر هنردرمانی (قصه گویی، عکاسی و نقاشی) مبتنی بر روی آورد شناختی رفتاری بر اختلال ناخن جویدن از نظر بالینی معنا دار است (0/05