مقایسه جانبی شدن در ریخت های فرعی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی و بهنجار

زمینه و هدف: اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی اختلالی مزمن است که بخش قابل توجهی از جمعیت کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تفاوت جانبی شدن در ریخت های فرعی کودکان مبتلا به نارسایی توجه/ فزون کنشی و بهنجار انجام شد.روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی - مقایسه ای است. جامعه آماری شامل تمامی کودکان دختر و پسر بهنجار و مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی 7 تا 13 ساله استان البرز در سال 1394 بود که از بین آنها80 آزمودنی با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، و به وسیله مصاحبه بالینی و مقیاس مشکلات رفتاری کودکان کانرز (1999)، به عنوان نمونه انتخاب شده اند. افراد نمونه در چهار گروه شامل کودکان بهنجار، ریخت نارسایی توجه، ریخت فزون کنش/ تکانشگر، و ریخت ترکیبی نارسایی توجه/ فزون کنشی قرار گرفتند و با پرسشنامه های دست برتری واترلو (استنیوس و بریدن، 1989) و پابرتری واترلو (الیاس و همکاران، 1998) ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک راهه تحلیل شدند.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس یک راهه در متغیر جانبی شدن، در مولفه دست برتری تفاوت معناداری در گروه ریخت های فرعی اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی در مقایسه با گروه بهنجار نشان نداد (p<0/01) اما در مولفه پابرتری، گروه های فرعی و بهنجار تفاوت معناداری با هم داشتند (p<0/01).نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر، تفاوت جانبی شدن در کودکان مبتلا به نارسایی توجه/ فزون کنشی تنها در متغیر پابرتری تایید شد؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که پابرتری عامل مهم تری در تعیین تفاوت جانبی شدن در کودکان مبتلا به ریخت های فرعی اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی از کودکان بهنجار است.