اثربخشی آموزش شفقت به خود بر تنظیم شناختی هیجان و تحمل پریشانی در مادران دارای فرزند کم‌توان ذهنی

مقدمه و هدف: داشتن فرزند کم‌توان ذهنی برای والدین به‌ویژه مادران در مقام مراقبان اصلی، مسائل روان‌شناختی متعددی را در پی دارد؛ بنابراین یافتن روش‌های کاستن از این مشکلات از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش شفقت به خود در تنظیم شناختی هیجان و تحمل پریشانی در مادران دارای کودک کم‌توان ذهنی بود.روش: روش پژوهش از نوع شبه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. تعداد 40 نفر از بین مادران دارای فرزند کم‌توان ذهنی مراجعه‌کننده به یک مرکز آموزش و توان‌بخشی شهر کاشان در سال 1400 بر اساس نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه (هر گروه 20 نفر) جای‌دهی شدند. مادران در مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون، و پیگیری به پرسشنامه‌های تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج  (2007) و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) پاسخ دادند.آموزش شفقت به خود نف و گرمر (2013) برای گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 90 دقیقه برگزار شد و گروه گواه در فهرست انتظار بودند. تحلیل داده‌ها با کمک نرم‌افزار spss-24 و با روش تحلیل واریانس چندمتغیره با اندازه‌های مکرر انجام شد.یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره با اندازه‌های مکرر نشان داد آموزش شفقت به خود بر خودتنظیمی هیجانی سازش‌یافته (0.001=p و 118.73=f)، تنظیم شناختی هیجان سازش‌نایافته (0.001=p و 90.11=f) و تحمل پریشانی (0.001=pو 126.15=f) موثر است و این تاثیرات در مرحله پیگیری سه‌ماهه پایدار مانده است.نتیجه: آموزش شفقت به خود با تشویق مادران کودک کم‌توان ذهنی به مراقبت از خود توانسته است به آنان کمک کند تا در موقعیت‌های کشاکش‌برانگیز، نگرش مشفقانه‌تری نسبت به خود داشته باشند و دشواری‌های ویژه فرزندپروری کودک کم‌توان ذهنی را مدیریت کنند. بنابراین پیشنهاد می‌شود به‌منظور افزایش سطح سلامت روانی مادران دارای فرزند کم‌توان ذهنی از آموزش شفقت به خود استفاده شود.

the effectiveness of self-compassion training on cognitive emotion regulation and distress tolerance in mothers of children with intellectual disability

background and purpose: having a child with intellectual disability can cause several psychological problems for parents, especially for mothers as the main caregiver. therefore, it is very important to find ways to handle such problems. the present study aimed to determine the effectiveness of a self-compassion training intervention focused on cognitive emotion regulation and distress tolerance among mothers of children with intellectual disability.methods: this research used a quasi-experimental design with a pretest-posttest and a three-month follow-up with control group. the participants were 40 mothers of children with intellectual disability. the participants referred to an education and rehabilitation center in kashan (iran) and were randomly selected and assigned to experimental and control groups, each containing 20 participants. the experimental group received self-compassion training (45) in twelve sessions (each session 90 minutes) sessions based on germer and neff (2013), while the control group remained on the waiting list. the data collection instruments were garnefski & kraaij’s cognitive emotion regulation questionnaire (2007) and simons and gaher’s distress tolerance scale (2005). data analysis was performed using spss-24 software and one-way repeated measures multivariate analysis of variance.results: the findings of the one-way repeated measures multivariate analysis of variance showed that self-compassion training helped the participants use more adaptive cognitive emotion regulation strategies (f=118.73, p=.001) and distress tolerance (f=126.15, p=.001) as well as fewer unadaptive cognitive emotion regulation strategies (f=90.11, p=.001). additionally, these effects remained stable in the three-month follow-up phase.conclusion: self-compassion traning encouraged mothers of chlideren with intellectual disability to care more about themselves, which helped them adopt a more compassionate view of themselves in challenging situations and deal with the particular difficulties associated with raisng these children. therefore, it is recommended that significant measures be taken to enhance the mental health of mothers of children with intellectual disabilities by providing them with self-compassion guidelines so that they can use more adaptive and fewer maladaptive cognitive emotion regulation strategies and increase their distress tolerance.