مقایسه میزان اختلال نافرمانی مقابله ای، خودمهارگری، و سبک های دلبستگی در کودکان با و بدون والد معتاد

زمینه و هدف: خانواده به عنوان زیربنای شخصیت و رفتارهای بعدی کودک شناخته می‌شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اختلال نافرمانی مقابله‌ای، خودمهارگری، و سبک‌های دلبستگی در کودکان با و بدون والد معتاد انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی- مقایسه‌ای است. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان 7 تا 12 ساله، با و بدون والد معتاد شهر تهران در سال 1398 بود. نمونه مورد مطالعه شامل 62 کودک (31 کودک با والد معتاد و 31 کودک با والد غیرمعتاد) بود که با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه علایم مرضی کودکان (گادو و اسپیرافکین، 1984)، مقیاس ارزیابی خودمهارگری (کندال و ویلکاکس، 1979) و پرسشنامه دلبستگی (کولینز و رید، 1990) بود. تحلیل داده‌ها با نسخه 24 نرم‌افزار spss و با استفاده از روش آزمون t برای گروه‌های مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیری انجام شد. یافته‌ها: یافته‌های به‌دست‌ آمده در این پژوهش نشان داد که بین کودکان با و بدون والد معتاد در متغیرهای اختلال نافرمانی مقابله‌ای، خودمهارگری، و سبک‌های دلبستگی (ایمن، اجتنابی و دوسوگرا) تفاوت معنادار وجود دارد (0/05>p) و کودکان با والد معتاد، نمرات بالایی در اختلال نافرمانی مقابله‌ ای، سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا، و نمرات پایینی در خودمهارگری و دلبستگی ایمن به دست آوردند (0/05>p). نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که در کودکان با والد معتاد، اختلال نافرمانی مقابله‌ای بالا بوده و از سبک دلبستگی ناایمن و خودمهارگری پایین‌تری برخوردارند. بنابراین ضروری است توجه بیشتری نسبت به اثرات شیوه‌های تربیتی و فرزندپروری و پیامدهای آن شود.

comparison of oppositional defiant disorder, self-control and attachment styles in children with addicted and non-addicted parent

background and purpose: the family is known as the foundation of the child’s personality and subsequent behaviors. the aim of this study was to compare oppositional defiant disorder, self-control, and attachment styles in children with and without addicted parents. method: the method of this research is descriptive and causal-comparative. the statistical population of the study included children aged 7 to 12 years, with and without addicted parents in tehran in 1398. the study sample consisted of 62 children (31 children with addicted parents and 31 children with non-addicted parents) who were selected using available sampling. the research instruments included the pediatric symptoms questionnaire (gadow and sprafkin, 1984), the self-controlling assessment scale (kendall and wilcox, 1979), and the attachment questionnaire (collins and read, 1990). data analysis was performed by spss software version 24 usinga a t-test for independent groups and multivariate analysis of variance. results: the findings of this study showed that there is a significant difference between children with and without addicted parents in the variables of coping disorder, self-control, and attachment styles (safe, avoidant, and ambivalent) (p <0.05). children with addicted parents scored high on confrontational disobedience disorder, avoidant and ambivalent attachment style, and low scores on self-control and secure attachment (p <0.05). conclusion: based on the findings of the study, it can be concluded that in children with addicted parents, confrontational disobedience disorders are high and have a lower style of insecure attachment and self-control. therefore, it is necessary to pay more attention to the effects of parenting practices and its consequences.