اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تحمل پریشانی و افسردگی دانش آموزان

زمینه و هدف: یکی از شایع ترین و ناتوان کننده ترین مشکلات دانش آموزان در دوره های مختلف سنی، افسردگی است که پژوهشگران در سبب شناسی افسردگی مولفه های مختلفی از جمله تحمل پریشانی را بررسی کرده اند. بدین ترتیب هدف این پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در تحمل پریشانی و افسردگی دانش آموزان بود.روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه هفتم شهر قائن در سال تحصیلی 1399-1398 بودند که 30 نفر از آنها به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) جای دهی شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه تجدیدنظر شده افسردگی بک و همکاران (1996) و مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) استفاده شد. سپس درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در 8 جلسه 60 دقیقه ای تنها بر روی گروه آزمایش انجام شد و گروه گواه در آموزش شرکت نکردند. برای تحلیل داده ها از نسخه 24 نرم افزار spss و تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات تحمل پریشانی و افسردگی در گروه آزمایش و گواه تفاوت وجود دارد، به طوری که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب کاهش افسردگی و بهبود تحمل پریشانی دانش آموزان شده است (0/01>p).نتیجه گیری: در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد از طریق تمرین های ذهن آگاهی، پذیرش افکار، باورها، احساسات و دریافت های حسی و بدنی تسهیل می شود. در نتیجه مجموعه مکانیسم های زیربنایی این شیوه درمان باعث کاهش افسردگی و بهبود تحمل پریشانی در دانش آموزان در این مطالعه شده است.

The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy on Distress Tolerance and Depression in Students

Background and Purpose: One of the most frequent and disabling problems of students in different age periods is depression that researchers have examined different components in the perception of depression, including distress tolerance. In this way, the purpose of this study was to determine the effectiveness of acceptance and commitment therapy (ACT) on distress tolerance and depression in students.Method: This research was a quasiexperimental study with pretestposttest control group design. The statistical population included all 7th grade female students in Qayen in the academic year of 201920, of which 30 students were selected by available sampling method and were randomly assigned to the experimental (n=15) and control (n=15) groups. The instruments used in the study included the Beck Depression Inventory (BDI II; Beck, Steer, GK Brown, 1996) and the Distress Tolerance Scale (Simons, Gaher, 2005). The experimental group received 8 one hour sessions, while the control group underwent no intervention. Data were analyzed by the multivariate analysis of covariance using the SPSS statistics version 24 program.Results: The results showed that there is a significant difference between the mean scores of distress and depression in the experimental and control group, in the way that ACT reduced depression and improved distress tolerance in students (P <0.01)Conclusion: In through mindful exercises, the acceptance of thoughts, beliefs, emotions, and sensory and physical receipts are facilitated. As a result, the infrastructure mechanisms of this treatment reduced depression and improved distress tolerance in students in this study.