مدل ساختاری وجدان تحصیلی بر اساس کفایت اجتماعی با نقش میانجی اشتیاق تحصیلی

زمینه و هدف: وجدان تحصیلی یکی از پیش بینی کننده های شخصیت برای عملکرد شغلی، آموزشی، و تحصیلی است. بدین ترتیب پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل ساختاری وجدان تحصیلی بر اساس کفایت اجتماعی با نقش میانجی اشتیاق تحصیلی در دانش آموزان دختر انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان بوکان در سال تحصیلی 99-1398 بود که با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای تعداد 300 دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه های وجدان تحصیلی مک ایلروی و بانتینگ (2002)، کفایت اجتماعی فلنر و همکاران (1990) و اشتیاق تحصیلی فردریکز، بلومنفیلد و پاری (2004) برای جمعآوری دادهها استفاده شدند. تحلیل دادهها با روش همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار 23 spss و 8/8 lisrel انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که مسیر مستقیم کفایت اجتماعی به وجدان تحصیلی (β = 0.45, p <0.001), اشتیاق تحصیلی به وجدان تحصیلی (β = 0.60, p <0.001)، اشتیاق تحصیلی به کفایت اجتماعی (β = 0.63, p <0.001)، و مسیر غیرمستقیم کفایت اجتماعی به وجدان تحصیلی با میانجی گری اشتیاق تحصیلی (β = 0.42, p <0.001) مثبت و معنادار بود. شاخص های برازش برابر با cfi = 0.97, nfi = 0.95, fifi = 0.93, agfi = 0.90, rmsea = 0.074, p = 0.001 به دست آمد که نشان می دهد مدل مفروض با داده ها برازش نسبتاً مطلوبی دارد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده کفایت اجتماعی هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیرمستقیم با میانجی گری اشتیاق تحصیلی با وجدان تحصیلی در ارتباط است. نتایج این پژوهش حاوی تلویحات کاربردی مهمی برای ارتقای وجدان تحصیلی دانش آموزان در مدارس است.

Structural Model of Academic Conscientiousness Based on Social Adequacy with the Mediating Role of Academic Engagement

Background and Purpose: Academic conscientiousness is the best predictor of personality for professional, educational, and academic performance. Therefore, the purpose of this study is to provide a model of academic conscientiousness based on social adequacy through the mediation of academic engagement in female high school students.Method: The method of this research was descriptivecorrelational modeling of structural equations. The statistical population includes allfemale high school students in Bukan County (N = 1400) who were studying in the 20192020 academic year. The sampling method was multistage cluster. The sample size was 300 participants. For data collection, McIlroy and Banting’s Academic Conscientiousness Questionnaire (2002), Academic Adequacy Questionnaire (Felner et a, 1990), and Fredricks, Blumenfeld, and Pari’s School Engagement Questionnaire (2004) were used as assessment tools. Data analysis was performed by Pearson’s correlation method and structural equation modeling by using the SPSS 23 software and LISREL 8.8.Results: Findings showed that the direct path of social adequacy to academic conscientiousness (β = 0.45, p <0.001), academic engagement to academic conscientiousness (β = 0.60, p <0.001), academic engagement to social adequacy (β = 0.63, p <0.001) and the indirect path of social adequacy to academic conscientiousness mediated by academic engagement (β = 0.42, p <0.001) were positive and significant. Fit indices equal to CFI = 0.97, NFI = 0.95, FIFI = 0.93, AGFI = 0.90, RMSEA = 0.074, p = 0.001, which shows that the assumed model had a relatively good fit with the data.Conclusion: Based on the results obtained, social adequacy was directly and indirectly related to academic conscientiousness through academic engagement, and social adequacy and academic engagement can be a good predictor of academic conscientiousness. The results of this study contain important practical implications for improving students’ academic conscientiousness.