الگوی ساختاری مهارت‌ ‌اجتماعی کودکان با ناتوانی‌های یادگیری بر اساس سبک‌های ‌دلبستگی با نقش واسطه‌ای خودکارآمدی تحصیلی

زمینه و هدف: ناتوانی های یادگیری عاملی موثر بر بسیاری از جنبه های زندگی فرد از جمله مهارت اجتماعی است، به گونه ای که عمده کودکانی که مهارت اجتماعی ضعیف دارند، افسرده و منزوی میشوند. بنابرین هدف پژوهش تدوین الگوی ساختاری مهارت اجتماعی کودکان با ناتوانیهای یادگیری بر اساس سبکهای دلبستگی با نقش واسطه ای خودکارآمدی تحصیلی بود.روش: مطالعه حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها، همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. تعداد 200 نفر از دانش آموزان با ناتوانی یادگیری مراجعه کننده به مرکز درمان ناتوانیهای یادگیری بوجیکای شهر تهران در سال 98-1397 با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و فرم والدین پرسشنامه مهارت اجتماعی (گرشام و الیوت، 1990)، فرم والدین پرسشنامه سبک دلبستگی (هالپرن و کاپنبرگ، 2006)، و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (جینکینز و مورگان، 1999) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری و آزمون اثرهای واسطه ای در مدل پیشنهادی با روش بوت استراپ انجام شد.یافته ها: برآیندها نشان دادند که الگوی پیشنهادی از برازش خوبی با داده ها برخوردار است. بر اساس نتایج، سبک های دلبستگی اجتنابی و اضطرابی و خودکارآمدی تحصیلی به ترتیب پیش بین منفی و مثبتی برای مهارت اجتماعی بودند (p<0.05). یافته ها همچنین نقش میانجی گر خودکارآمدی تحصیلی را در رابطه بین سبک های دلبستگی اجتنابی و اضطرابی با مهارت اجتماعی مورد تایید قرار دادند.نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که سبک های دلبستگی اجتنابی و اضطرابی موجب کاهش مهارت های اجتماعی در کودکان با ناتوانی های یادگیری شده و سبک های دلبستگی از طریق خودکارآمدی تحصیلی به طور غیرمستقیم به ارتقاء مهارت اجتماعی در این کودکان کمک می کند.

Structural Model of Social Skills of Children with Learning Disabilities based on Attachment Styles with Mediating the Role of Academic Selfefficacy

Background and Purpose: Learning disabilities affect many aspects of a person’s life, including social skills. And, most children with poor social skills are depressed and isolated. Therefore, this study aimed to develop a structural model of social skills in children with learning disabilities based on their attachment styles, through the mediating role of academic selfefficacy.Method: The present study was an applied research in its objective and a surveycorrelational study using structural equations in the method of gathering the data. A sample of 200 students with learning disabilities referring to Bujika Center for the Treatment of Learning Disabilities in Tehran in 20192020 were selected by convenience sampling. The Social Skills Rating SystemParents Version (Gresham & Elliott, 1990), the Kinship Center Attachment Questionnaire (Halpern & Kappenberg, 2006), and the Academic SelfEfficacy Scale (Jinks & Morgan, 1999) were used to collect data. Research data were analyzed by structural equation modeling and mediation effect testing in the proposed model using bootstrap method.Results: Findings showed that the proposed model was fitted to the data. Based on the results, anxious and avoidant attachment styles and academic selfefficacy were negative and positive predictor of social skills, respectively (p<0.05). Findings also confirmed the mediating role of academic selfefficacy in the relationship between anxious and avoidant attachment styles and social skills.Conclusion: Therefore, it can be concluded that anxious and avoidant attachment styles decrease the social skills in children with learning disabilities, while the indirect effect of attachment styles through the mediating role of academic selfefficacy improves the social skills in these children.