پیش بینی خودتنظیمی یادگیری بر اساس باورهای انگیزشی، باورهای هوشی، و ادراک دانش آموزان مدارس تیزهوشان از جوّ کلاس درس: نقش میانجی خودکارآمدپنداری و اهداف پیشرفت

زمینه و هدف: خودتنظیمی یادگیری نقش بسیار مهمی در فرایندهای آموزش و یادگیری دانش آموزان دارد که خودکارآمدپنداری تحصیلی و اهداف پیشرفت از عوامل موثر در توسعه این توانایی هستند. بدین ترتیب هدف پژوهش حاضر، بررسی مدل پیش بینی خودتنظیمی یادگیری بر اساس باورهای انگیزشی، باورهای هوشی، و ادراک از جوّ کلاس با در نظر گرفتن نقش میانجی خودکارآمدپنداری و اهداف پیشرفت در دانش آموزان مدارس تیزهوشان بود. روش: مطالعه حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی دانش آموزان مدارس تیزهوشان پایه دوم متوسطه در شهر تهران در سال تحصیلی 1399 بودند که تعداد 400 نفر بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خودکارآمدپنداری عمومی (شرر و همکاران، 1982)، مقیاس خودتنظیمی یادگیری و باورهای انگیزشی (پینتریچ و همکاران، 1990)، پرسشنامه ادراک از جوّ کلاس (رووی، 2002)، مقیاس باورهای هوشی (عبدالفتاح و ییتس، 2006)، و پرسشنامه اهداف پیشرفت (میگلی و همکاران، 1988) بودند. داده های گردآوری شده با روش مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شدند.یافته ها: بر اساس نتایج، بین متغیرهای اهداف پیشرفت، خودکارآمدپنداری، باورهای هوشی، باورهای انگیزشی، و ادراک از جوّ کلاس با خودتنظیمی یادگیری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (0/01>p). یافته ها همچنین نقش میانجی گر خودکارآمدپنداری در رابطه بین باورهای انگیزشی و ادراک از جوّ کلاس با خودتنظیمی یادگیری و نقش میانجی گر اهداف پیشرفت در رابطه بین باورهای انگیزشی با خودتنظیمی یادگیری را مورد تایید قرار داد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد شاخص های برازش مدل پژوهش در وضعیت مطلوبی قرار دارد. همچنین متغیر باورهای انگیزشی بر متغیر خودتنظیمی یادگیری، هم اثر مستقیم و هم اثر غیرمستقیم معنا داری دارد.

Predicting SelfRegulated Learning Based on Students’ Motivational Beliefs, Intelligence Beliefs, and Perception of Classroom Atmosphere in Students at Gifted Schools: The Mediating Role of SelfEfficacy and Achievement Goals

Background and Purpose: Selfregulated learning has a very important role in students’ education and learning processes and academic selfefficacy and achievement goals are effective factors in developing this ability. In this regard, the purpose of this study was examining a prediction model of selfregulated learning based on students’ motivational beliefs, intelligence beliefs, and perception of classroom atmosphere while considering the mediating role of selfefficacy and achievement goals in students at Iranian gigted schools.Method: The present study was a descriptive correlational study. The statistical population included all eighth grade high school students at gifted schools in Tehran in 202021 school year. Four hundred students were selected through cluster random sampling. The research tools consisted of the General SelfEfficacy Scale (GSES) (Sherer et al., 1982), Motivational Strategies for Learning Questionnaire (MSLQ) (Pintrich et al., 1990), Perceptions of Classroom Atmosphere Questionnaire (Rovy, 2002), Intelligence Beliefs Questionnaire (Abdolfattah and Yiths, 2006), and Achievement Goals Questionnaire (Midgley, 1988). The collected data were analyzed through structural equation modeling (SEM) technique.Results: According to the results, the variables of achievement goals, selfefficacy, intelligence beliefs, motivational beliefs, and perception of classroom atmosphere had a positive and significant relationship with selfregulated learning (P<0.01). Moreover, the findings confirmed the mediating role of selfefficacy in the relationship between selfregulated learning and motivational beliefs and perception of classroom atmosphere and the mediating role of achievement goals in the relationship between selfregulated learning and motivational beliefs.Conclusion: The results showed the desirable status of the fit indices of the research model. Furthermore, motivational beliefs variable had both direct and indirect effects on selfregulated learning variable.