مدل تبیینی دلبستگی ‌به خدا و والدین با کیفیت زندگی دختران بی‌سرپرست و بدسرپرست با واسطه‎گری شفقت ‌به ‌خود

زمینه و هدف: کیفیت زندگی به عنوان یک مفهوم حیاتی و تاثیرگذار در زندگی افراد از جایگاه ویژه ای برخوردار است و شواهد پژوهشی حاکی از آن است که این سازه تحت تاثیر متغیرهای مختلفی قرار دارد. از آن جا که در مورد تبیین نقش متغیرهای تاثیرگذار بر کیفیت زندگی از جمله دلبستگی به والدین ، دلبستگی به خدا، و شفقت به خود توافق روشنی وجود ندارد؛ این پژوهش با هدف بررسی الگوی روابط بین دلبستگی به خدا، دلبستگی به والدین ، شفقت به خود، و کیفیت زندگی در دختران بی سرپرست و بد سرپرست تهران انجام شد.روش: روش پژوهش همبستگی، از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمامی دختران بی سرپرست و بدسرپرست 19 9 ساله ای بود که در سال 1398 در مراکز نگهداری شبانه روزی سازمان بهزیستی استان تهران، تحت مراقبت بودند. نمونه مورد مطالعه شامل 241 نفر از جامعه آماری مذکور بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان سلامت جهانی (1996)، دلبستگی به خدا در اسلام (غباری بناب و حدادی کوهسار،1390)، دلبستگی به والدین و همسالان (آرمسدن و گرینبرگ، 1987)، و مقیاس شفقت به خود (نف، 2003) استفاده شد. برای بررسی روابط ساختاری بین متغیرها از نرم افزار amos استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که تاثیر مستقیم دلبستگی به والدین و شفقت به خود بر کیفیت زندگی به ترتیب با مقادیر (p<0.001, β = 0.56) و (p <0.001, β = 0.52).)، مثبت و معنادار است. تاثیر مستقیم دلبستگی به خدا بر کیفیت زندگی معنادار نبود (p> 0.05, β = 0.03)، اما دلبستگی به خدا و دلبستگی به والدین از طریق متغیر میانجی شفقت به خود بر کیفیت زندگی به ترتیب با مقادیر (p <0.001, β = 0.29) و p <0.001, β) = 0.34) تاثیر مثبت و معناداری دارند. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که شفقت به خود می تواند نقش واسطه ای در رابطه بین دلبستگی به خدا و دلبستگی به والدین و کیفیت زندگی ایفا کند. استلزام های نتیجه به دست آمده در مقاله مورد بحث قرار گرفته است.

The Explanatory Model of the Relationship between Attachment to God and Parents and Quality of Life of Poorly Supervised and Neglected Girls through the MediatingRole of SelfCompassion

Background and Purpose: Being a crucial concept, quality of life bears special significance in our life. Research indicates that this construct is influenced by several variables. As there is no explicit consensus on explaining the factors influencing the quality of life, including attachment to parents, attachment to God, and selfcompassion, this study was conducted to investigate the pattern of relations between attachment to parents, attachment to God, and selfcompassion and quality of life of poorly supervised and neglected girls. Method: The research was a correlational study with structural equation modeling. The study population included all 9 to 19year old girls in the 24hour daycare centers of Welfare Organization of Tehran province in 2019. The study sample consisted of 241 girls out of this population who were selected by simple random sampling. World Health Organization Quality of LifeBREF (WHOQoLBREF) (1996), Muslim Spiritual Attachment Scale (MSAS) (Ghobari Bonab & Hadadi Kouhsar) (2011), Inventory of Parent and Peer AttachmentRevised (IPPAR) (Armsden & Greenberg, 1987) and Self Compassion Scale (SCS) of Neff (2003) were used to gather the data. AMOS software was used to analyze the structural relationships between variables.Results: Findings showed that attachment to parents (p<0.001, β = 0.56) and selfcompassion had a significant positive direct effect on the quality of life (p <0.001, β = 0.52). Attachment to God had no significant direct effect on the quality of life (p> 0.05, β = 0.03), but attachment to God and attachment to parents had a significant positive effect on the quality of life through the mediating role of selfcompassion with the amounts of (p <0.001, β = 0.29) and (p <0.001, β = 0.34), respectively.Conclusion: Results showed that selfcompassion can play a mediating role in the relationship between attachment to God and attachment to parents and quality of life.