تاثیر آموزش بازی‌های حرکتی موزون مادرکودک بر کاهش پرخاشگری کلامی و غیرکلامی کودکان

زمینه و هدف: پرخاشگری یکی از عمده ترین مشکلات رفتاری در کودکان است که بیشتر نتیجه خانواده های سازمان نایافته، ساختار ناسالم، و نحوه ارتباط نامطلوب والدین با کودک است؛ بدین ترتیب پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش بازی های حرکتی موزون مادرکودک بر کاهش پرخاشگری کلامی و غیرکلامی کودکان 3 تا 5 سال انجام شد. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه و پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری شامل دختران و پسران 3 تا 5 سال حاضر در مهدکودک دانشگاه شهید بهشتی در سال 1396 بود. پس از غربالگری با مقیاس پرخاشگری واحدی و همکاران (1387)، 18 دختر و پسر به همراه مادران شان به شیوه در دسترس انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و گواه به صورت تصادفی، جایدهی شدند. کودکان و مادران گروه آزمایشی به مدت 10 جلسه تحت آموزش بازی های حرکتی موزون مادرکودک قرار گرفتند، اما گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس اندازه های مکرر تحلیل شد.یافته ها: یافته ها تفاوت معناداری را بین عملکرد دو گروه آزمایش و گواه در پرخاشگری کلی (6.68=f، 0.02=p)، پرخاشگری کلامیتهاجمی (16.59=f، 0.001=p)، پرخاشگری جسمانیتهاجمی (14.16=f، 0.002=p) و پرخاشگری رابطه ای (22.36=f، 0.000=p) در مرحله پس آزمون و پس از دو ماه پیگیری نشان داد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت که کودکان با استفاده از بازی های حرکتی موزون، نحوه رویارویی با محرک ها را آموخته و آن را به محیط اطراف خود و به خصوص در ارتباط با همسالان تعمیم دادند و در نتیجه پرخاشگری کلامی و غیرکلامی در آنها کاهش یافت؛ بنابراین این شیوه می تواند به عنوان یک شیوه تکمیلی در کنار درمان های اصلی این اختلال به کار رود.

Effectiveness of MotherChild Rhythmic Movement Games Training on the Reduction of Verbal and Nonverbal Aggression in Children

Background and Purpose: Aggression is one of the most common behavioral problems in children, which is mostly the result of troubled and unhealthy structure of the family and poor parentchild relationship. Thus, this study was done to determine the effectiveness of motherchild rhythmic movement games training on reducing verbal and nonverbal aggression in 3 to 5 yearold children.Method: The present study was a quasiexperimental study with a control group pretestposttest design and a twomonth followup period. The population included 3 to 5 yearold girls and boys attending the kindergarten of Shahid Beheshti University in 2017. After screening with Aggression Scale (Vahedi et al., 2008), 18 girls and boys together with their mothers were selected by convenience sampling and then assigned to either the experimental or control group. Mothers and children of the experimental group received 10 sessions of rhythmic movement games training, while the control group received no intervention. Data were analyzed by repeated measures analysis of variance.Results: Findings showed a significant difference between the experimental and control group in terms of general aggression (F = 6.68, P = 0.02), verbalinvasive aggression (F = 16.59, P = 0.001), physicalinvasive aggression (F = 14.16, P = 0.002) and relational aggression (F = 22.36, P=0.000) in the posttest and followup phases.Conclusion: According to the results of this study, it can be said that using rhythmic movement games, children learned to deal with stimuli and extended it to their surroundings, especially in relation to peers, which reduced g verbal and nonverbal aggression in them. As a result, this method can be used as a supplementary method along with other therapies for this disorder.