نقش مهارت های اجتماعی در پیش بینی انسجام روانی و کیفیت زندگی دانش آموزان در مدرسه

زمینه و هدف: سازمان سلامت جهانی به دلیل اهمیت کیفیت زندگی کودکان و نوجوانان در مدرسه، موضوع بهزیستی و رضایت کلی دانش آموزان از تجارب مثبت و منفی در فعالیت های درون مدرسه را مطرح کرده است. در نتیجه شناسایی عوامل مرتبط با کیفیت زندگی دانش آموزان دارای اهمیت بسیار زیادی است. بدین ترتیب هدف مطالعه حاضر بررسی نقش مهارت های اجتماعی در پیش بینی انسجام روانی و کیفیت زندگی در مدرسه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی بود. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه شامل تمامی دانش آموزان دختر و پسر پایه ششم ابتدایی منطقه تبادکان در سال تحصیلی 1398-1397 بود که نمونه ای به حجم 384 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها در این مطالعه از پرسش نامه های مهارت های اجتماعی کرامتی (1386)، انسجام روانی آنتونووسکی (1993) و کیفیت زندگی در مدرسه اینلی و بورک (1989) استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از نسخه 22 نرم افزار spss با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد.یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد بین مهارت های اجتماعی با انسجام روانی و کیفیت زندگی در مدرسه، رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد (p<0.001). همچنین ابعاد مهارت اجتماعی، 21.4 درصد از متغیر انسجام روانی و17.4 درصد از متغیر کیفیت زندگی در مدرسه را پیش بنی کردند (p<0.001).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش و بهبود مهارت های اجتماعی، انسجام روانی و کیفیت زندگی دانش آموزان در مدرسه افزایش می یابد. استلزامات نتایج به دست آمده در مقاله مورد بحث قرار گرفته است.

Role of Social Skills in Predicting the Students' Sense of Coherence and Quality of School Life

Background and Purpose: Due to the importance of childrenchr('39')s and adolescentschr('39') quality of school life, the World Health Organization has raised the issue concerning the necessity of improving the quality of school life, which includes the studentschr('39') welfare and their satisfaction with positive experiences in school activities. Therefore, present research aimed to investigate the role of social skills in predicting the sense of coherence and quality of school life in grade 6 students in Tabadkan district. Method: This research was a descriptivecorrelational study. The study population included all the male and female grade 6 primary school students in Tabadkan during the academic year 20182019. A sample of 384 students was selected by convenience sampling. Social Skills Questionnaire (Keramati, 2007), Sense of Coherence Scale (Antonovsky, 1993), and Quality of School Life Scale (Ainley & Bourke, 1989) were used to collect the data. Pearson regression coefficient and simultaneous multiple linear regression were used to analyze the data with SPSS 22.Results: Data analysis showed that there was significant positive relationship between sense of coherence and quality of school life (P <0.001). Also, dimensions of social skill explained 21.4 % of sense of coherence and 17.4 % of quality of school life (P <0.001).Conclusion: Results of this study showed that improving the social skills can increase the studentchr('39')s sense of coherence and quality of school life. Implications of results are discussed in the article.