تاثیر آموزش نظم جویی هیجان بر سازش‌یافتگی اجتماعی در کودکان بدسرپرست

زمینه و هدف: غفلت از کودکان یکی از عوامل خطر برای تحول یافتگی مناسب هیجانی و اجتماعی است که تاثیر بلند مدت در تمام ابعاد تحولی در گستره عمر دارد. یکی از مداخله های تاثیر گذار برای کاهش پیامدهای غفلت، می تواند آموزش تنظیم هیجان باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش نظم جویی هیجان بر سازش یافتگی اجتماعی کودکان کار بدسرپرست بود. روش: روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان کار پسر و دختر تحت نظارت اداره بهزیستی شهرکاشان در سال 1397 بودند که از بین آنها نمونه ای شامل20 نفر در دامنه سنی 12 تا 14 سال به شیوه در دسترس انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایش، پروتکل آموزش تنظیم هیجان را طی 8 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند و افراد گروه گواه هیچ نوع مداخله ای را دریافت نکردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه توانایی و مشکلات گودمن (1997)، و برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش نظم جویی هیجان، تاثیر معناداری بر سازش یافتگی اجتماعی کودکان کار بدسرپرست داشت ( , f= 167/40 p>0/05). نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده در این پژوهش مبنی بر تاثیر آموزش نظم جویی هیجان بر افزایش سازش یافتگی اجتماعی می توان نتیجه گیری کرد که تنظیم هیجان مطلوب با تعدیل ارزشیابی ها و واکنش های ذهنی فرد، به بروز واکنش های مناسب در ابعاد شناختی، انگیزشی، و رفتاری منجر می شود.

The Effect of Emotion Regulation Training on Social Adjustment of Neglected Children

Background and Purpose: Neglecting the children is a risk factor for their emotional and social development that has a longterm effect on all dimensions of their lifespan development. Emotion regulation training can be one of the effective interventions to reduce the consequences of neglect. The aim of this study was to investigate the effectiveness of emotion regulation training on social adjustment of neglected children.Method: This research was an experimental study with pretestposttest control group design. The study population included all male and female working children covered by Welfare Department of Kashan city in 2018. A sample of 20 children aged 12 to 14 were selected by convenience sampling and then randomly assigned to either the experimental or control group. The experimental group received eight 90min sessions of emotion regulation training, while the control group underwent no intervention. Strengths and Difficulties Questionnaire (Goodman, 1997) was used to gather the data. Data were analyzed by univariate analysis of covariance (ANCOVA). Results: The results of ANCOVA showed that emotion regulation training had a significant effect on social adjustment of neglected children (P>0.05, F=167.4)Conclusion: Based on the results of this study, it can be concluded that emotion regulation training moderates the mental evaluations and reactions of the individual and thus it results in appropriate cognitive, motivational, and behavioral reactions.