مدل یابی روابط ساختاری تعارضات والدین و دانش آموزان با پرخاشگری: نقش میانجی بی تفاوتی اخلاقی

زمینه و هدف: پرخاشگری یکی از آسیب های اجتماعی است که در جامعه در حال افزایش است. به همین جهت، پرخاشگری یک مسئله اجتماعی و یکی از موضوعات اساسی بهداشت روانی به شمار می آید. علاوه بر این، پرخاشگری یکی از مسائل مهم در دوران کودکی و نوجوانی است که با روابط فرزند با والدین و تعارضات خانوادگی در ارتباط است. بدین ترتیب پژوهش حاضر با هدف مدل یابی روابط ساختاری تعارضات نوجوانان و والدین با پرخاشگری از طریق نقش میانجی بی تفاوتی اخلاقی در دانش آموزان دختر، انجام شد. روش: نوع پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی و معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این مطالعه شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر قم در سال تحصیلی 98-99 بود که 607 نفر از آنان به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای به عنوان نمونه مورد مطالعه در این پژوهش شرکت کردند. افراد نمونه به پرسشنامه های رابطه والد فرزند (فاین، مورلند و شویل، 1983)، بی تفاوتی اخلاقی (کاپرارا و همکاران، 2006) و پرخاشگری (باس و پری، 1992) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری با نرم افزار ایموس استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد تاثیر تعارض والدین و دانش آموزان بر بی تفاوتی اخلاقی (0/67=p<0.01, β) و پرخاشگری (0/47=p<0.01, β)، مثبت و معنادار است؛ تاثیر بی تفاوتی اخلاقی بر پرخاشگری (0/26=p<0.01, β) مثبت و معنادار است؛ و بی تفاوتی اخلاقی در ارتباط بین تعارض نوجوانان و والدین و پرخاشگری، نقش میانجی مثبت و معناداری دارد (0/17=p<0.01, β).نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه می توان نتیجه گرفت که تعارض والدین و دانش آموزان به افزایش بی تفاوتی اخلاقی و پرخاشگری دانش آموزان دختر، منجر می شود. همچنین بی تفاوتی اخلاقی بر رابطه بین تعارض والدین و دانش آموزان و پرخاشگری آنان، می افزاید.

Modeling the Structural Relationships of Conflicts between Parents and Students with Aggression: The Mediating Role of Moral Disengagement

Background and Purpose: Aggression is a social damage which is increasing in the society. In addition, aggression is one of the most important issues of childhood and adolescence which is related to parentchild relationships and family conflicts. Therefore, present study aimed to modeling the structural relationships of conflicts between the parents and adolescents with aggression through the moderating role of moral disengagement in female students. Method: This was a study with descriptivecorrelational design and structural equations. The study population included all the female students studying at the secondary schools of Qom in the academic year of 20192020. A sample of 607 students was selected by multistage cluster sampling to participate in this research. The participants answered ParentChild Relationship Scale (Fine, Moreland, & Schwebel, 1983), Moral Disengagement Scale (Caprara et al., 2006) and Aggression Questionnaire (Buss & Perry, 1992). To analyze the data, structural equations modeling with AMOS was used. Results: Results showed that effect of adolescentparent conflict on moral disengagement (P<0.01, β=0.67) and aggression (P<0.01, β=0.47) was positive and significant. The effect of moral disengagement on aggression (P<0.01, β=0.26) was positive and significant. Moral disengagement had a positive and significant mediating role in the relationship between parentadolescent conflict and adolescent aggression (P<0.01, β=0.17).Conclusion: Based on the results of the present research, it can be concluded that the parent adolescent conflict leads to the increase of moral disengagement and aggression in female students. Also, moral disengagement increases the relationship between parentadolescent conflict and aggression.