اثربخشی آموزش مهارت‌های والدگری بر بهبود مشکلات هیجانی – رفتاری و رابطه والد – کودک

زمینه و هدف: یکی از مشکلات شایع در کودکان مشکلات هیجانی رفتاری است که منجر به اختلال در عملکرد تحصیلی و رفتاری شده و کارآیی افراد را کاهش می دهد. در این راستا نقش روش های تربیتی والدین در وخیم شدن یا کاهش این مشکلات غیرقابل انکار است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر آموزش مهارت های والدگری بر مشکلات هیجانی رفتاری و رابطه والد کودک در کودکان پیش دبستانی 4 تا 6 ساله بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آ زمون با گروه گواه بود. جامعه آماری، شامل تمامی مادران دارای کودکان پیش دبستانی 4 تا 6 ساله شهر شاهرود در سال تحصیلی 97-1396 بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 30 نفر از این مادران انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15) و گواه (15) جایدهی شدند. برای گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای، مهارت های والدگری آموزش داده شد در حالی که افرادگروه گواه آموزشی دریافت نکردند. ابزار به کار گرفته شده جهت جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه توانایی ها و مشکلات گودمن (2001) و مقیاس رابطه والد کودک پیانتا (1994) بود. تحلیل داده ها با استفاده ازتحلیل کواریانس چندمتغیره انجام شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های والدگری بر کاهش مشکلات هیجانی و رفتاری و مولفه های آن یعنی نارسایی توجه/ فزون کنشی، مشکلات رفتار هنجاری، مشکلات در ارتباط با همسالان و رفتارهای اجتماعی مطلوب، تاثیر معناداری دارد. علاوه بر این، در پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت های والدگری بر رابطه والد کودک و مولفه های تعارض، نزدیکی، و وابستگی مورد تایید قرار گرفت (0/001>p).نتیجه گیری: آموزش مهارت های والدگری با فراهم کردن فرصتی جهت یادگیری مادران درباره نحوه برقراری ارتباط مثبت با فرزند، نحوه قانون گذاری و دستور دادن، تقویت رفتارهای مثبت کودک، و نحوه مدیریت موقعیت های پرخطر توانست به بهبود مشکلات هیجانی رفتاری و رابطه والد کودک منجر شود.

the effectiveness of parenting skills training on emotionalbehavioral problems and parentchild relationships

background and purpose: one of the most common problems in children is emotionalbehavioral problems that leads to disruptions in academic performance and reduces the efficiency of individuals. in this regard, the role of parenting methods in aggravating or reducing these problems is undeniable. the purpose of this study was to determine the effect of parenting skills training on emotionalbehavioral problems and parentchild relationship in preschool children.method: the research method was quasiexperimental with pretest and posttest with control group. the statistical population consisted of all mothers with preschool children in shahroud in the academic year of 20172018. using convenient sampling method, 30 mothers were selected and then randomly assigned into two experimental groups (15) and control (15). the experimental group was taught parenting skills in 8 sessions of 90 minutes, while the control group did not receive any training. the instruments used for data collection were strengths and difficulties questionnaire (sdq) (godman, 2001) and pentecostpaternal relationship scale (pianeta, 1994). data were analyzed using multivariate analysis of covarianceresults: findings showed that parenting skills training had a significant effect on reducing emotional and behavioral problems and its components such as attention deficit / hyperactivity disorder, coduct problems, peer problems, and desirable social behaviors. in addition, the present study confirmed the effectiveness of parenting skills training on parentchild relationship and the components of conflict, proximity and dependency (p <0.001).conclusion: based on the results of this study, it can be concluded that parenting skills training improve motherschr('39') knowledge of how to communicate positively with their child, how to reinforce positive child behaviors, and how to manage highrisk situations. therefore, the intervention program used in this study was able to improve the emotionalbehavioral problems and the parentchild relationship.