تاثیر آموزش ذهن‌آگاهی بر اهمال کاری تحصیلی در دو گروه دانش‌آموزان با اضطراب امتحان بالا و پایین

زمینه و هدف: اهمال کاری تحصیلی از جمله مشکلات رفتاری است که زندگی تحصیلی بیشتر دانش آموزان و دانشجویان را تحت تاثیر قرار داده است. افراد اهمال کار موقعیت و تکلیف خود را در لحظه حال انکار می کنند و نسبت به کاری که باید انجام دهند، آگاه نیستند. بدین ترتیب پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش ذهن آگاهی بر اهمال کاری تحصیلی در دو گروه دانش آموزان با اضطراب امتحان بالا و پایین انجام شده است.روش: در این پژوهش از روش آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با دو گروه گواه و دو گروه آزمایش استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان ساری بود که در سال 1396 مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه شامل 60 نفر از دانش آموزان اهمال کار از جامعه مذکور بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده و به صورت تصادفی، 30 نفر در گروه های آزمایش (15 نفر گروه اضطراب امتحان بالا و 15 نفر گروه اضطراب امتحان پایین) و 30 نفر در گروه های گواه (15 نفر گروه اضطراب امتحان بالا و 15 نفر گروه اضطراب امتحان پایین) جایدهی شده اند. گروه های آزمایش شیوه مداخله ذهن آگاهی را به صورت هشت جلسه 45 دقیقه ای دریافت کردند. برای جمع آوری داده ها در این مطالعه از پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی سولومون (1984) و اضطراب امتحان اسپیلبرگر (1970) استفاده شد و تحلیل داده ها نیز با روش آماری تحلیل کوواریانس انجام شد. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که آموزش ذهن آگاهی در دانش آموزان با اضطراب بالا موثر بوده (992/68=f و 0/001>p) ولی در دانش آموزان با اضطراب پایین تاثیری نداشته است (0/67

the effect of mindfulness training on academic procrastination in students with high and low test anxiety

background and purpose: academic procrastination is one of the behavioral problems that has affected the academic life of most students. people who are procrastinated deny their position and task at the moment and are unaware of what to do. therefore, the present study aimed to investigate the effect of mindfulness training on academic procrastination in two groups of students with high and low test anxietymethod: in this study, a pretestposttest design with two control and two experimental groups were used. the statistical population of the study included all sixth grade primary school students in sari city who were studying the academic year of 20172018. sample size consisted of 60 students from the mentioned papulation who were selected by cluster random sampling method and assigned in two control and experimental groups with high test anxiety students (n=30) and two control and experimental groups for low test anxiety students (n=30). the experimental groups received eight sessions of mindfulness intervention. solomonchr('39')s academic procrastination questionnaire (1984) and spielberg test anxiety inventory (1970) were used for data collection. data analysis was performed using covariance analysis.results: the findings of this study showed that mindfulness training was effective in high anxiety students (p = 0.01 and p <0.01) but had no effect in low anxiety students (p <0.5 and p = 0.5). f). there was also a significant difference in the effectiveness of mindfulness training on academic procrastination in students with high anxiety and low anxiety (f = 0.1 and p = 0.1).conclusion: according to the findings, it can be concluded that test anxiety as a moderating variable in studentschr('39') success is effective on the effect of mindfulness training on academic procrastination. therefore, to reduce studentschr('39') academic procrastination through mindfulness training, it is necessary to pay attention to the component of student test anxiety.according to the findings, it is concluded that test anxiety is effective on the effectiveness of mindfulness education on studentschr('39') academic procrastination; therefore, in order to reduce students chr('39')academic procrastination through mindfulness training, it is necessary to pay attention to the component of studentschr('39') test anxiety.