تاثیر نقاشی درمانی گروهی بر احساس تنهایی، مهار خشم، و سازش یافتگی اجتماعی دانش آموزان ابتدایی

زمینه و هدف: بروز رفتارهای سازش نایافته در بین کودکان رو به افزایش است و شناسایی عوامل اثربخش در کاهش این رفتارها ضروری به نظر می رسد. با این وجود مطالعات نظام مندی در زمینه اثربخشی نقاشی درمانی در کاهش مشکلات روانی و رفتاری دانش آموزان انجام نگرفته است. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی نقاشی درمانی گروهی بر احساس تنهایی، مهار خشم، و سازش یافتگی دانش آموزان ابتدایی انجام شد.روش: روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی و طرح آن از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه موطد مطالعه شامل 40 دانش آموزان دختر پایه سوم ابتدایی شهر خرم آباد در سال تحصیلی 96-1395 بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به تصادف به گروه های آزمایش و گواه جایدهی شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه های احساس تنهایی آشر و ویلر (1985)، سازش یافتگی دخانچی (1377)، و مهار خشم نواکر (1986) بود. پیش آزمون در هر دو گروه آزمایش و گواه انجام گرفت ولی گروه آزمایش طی 10 جلسه 60 دقیقه ای تحت عنوان نقاشی درمانی گروهی قرار گرفت. در پایان مداخله، پس آزمون بر روی دو گروه آزمایش و گواه انجام گرفت. یافته ها: نتایج با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد با کنترل نمرات پیش آزمون، بین گروه های آزمایش و گواه در نمرات احساس تنهایی (p<0.001 و 24/3=f) و نمرات سازش یافتگی (p<0.001 و 19/8=f) در مرحله پس آزمون تفاوت معنی دار وجود دارد. همچنین بخش دیگری از یافته ها نشان داد با کنترل نمرات پیش آزمون بین گروه های آزمایش و گواه در نمرات مهار خشم در مرحله پس آزمون تفاوت معنی داری وجود ندارد (p<0.55 و 0/36=f). نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصل از این پژوهش می توان استنباط گرفت که نقاشی نوعی وسیله بیان هیجانات و دنیای درونی است و در شناسایی هوش و عواطف کودک نقش ویژه ای دارند. این نتایج بر اهمیت مداخله نقاشی درمانی برای کاهش احساس تنهایی و افزایش سازش یافتگی اجتماعی دانش آموزان تاکید کرد و از آن به عنوان یک روش موثر بهره گرفت.

The Effect of Group Painting Therapy on Loneliness, Control of Anger, and Social Adjustment of Primary School Students

Background and Purpose: The incidence of maladaptive behaviors among children is increasing; hence identification of factors effective in reducing these behaviors seems necessary. However, systematic studies on the effectiveness of painting therapy in reducing the psychological and behavioral problems of students have not been done. Accordingly, the present study aimed to investigate the effectiveness of group therapy on loneliness, control of anger, and adjustment among primary school students.Method: It was a quasiexperimental research with pretestposttest control group design. The sample consisted of 40 female primary students of grade 3 in Khoramabad in 20162017, who were selected by convenience sampling and then randomly divided into the experimental group and control group. The instruments used in the present study included Loneliness Scale (Asher & Wheeler, 1985), Adjustment Scale (Dokhanchi, 1998), and Novaco Anger Scale (1986). The pretest was administrated to both the experimental and control group. The experimental group received ten 60minute sessions of group painting therapy. Upon the end of the intervention, both groups were administrated the posttest. Results: Results obtained by the analysis of covariance showed that by controlling the pretest scores, there was a significant difference between the experimental and control groups in terms of loneliness (F=24.3, P<0.001) and adjustment (F=19.8, P<0.001) at the posttest stage. Also, other findings showed that by controlling the pretest scores, a significant difference was seen between the control group and experimental group in terms of anger control at the posttest stage (F=0.36, P<0.55).Conclusion: Based on the findings of this study, it can be concluded that painting is a tool to express the inner emotions and plays a significant role in identifying the child's intelligence and affection. The results emphasize on the importance of paining therapy for the reduction of loneliness and increase of social adjustment of the students and can be used as an efficient method.