تاثیر آموزش مهارت‌های اجتماعی بر بهزیستی ذهنی، ناگویی هیجانی، و کفایت اجتماعی کودکان با اختلال نافرمانی مقابله‌ای

زمینه و هدف: یکی از شایع ترین اختلال های رفتار مخرب، اختلال نافرمانی مقابله ای است و این افراد با مشکلاتی در زمینه سلامت روانی، مهارت ها، و قابلیت اجتماعی و هیجانی مواجه هستند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر بهزیستی ذهنی، ناگویی هیجانی، و کفایت اجتماعی کودکان با اختلال نافرمانی مقابله ای بود.روش: این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه پژوهش 40 کودک مبتلابه اختلال نافرمانی مقابله ای بودند که با روش نمونه گیری در دسترس از میان مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره شهر قرچک در سال 1396 انتخاب و در دو گروه مساوی آزمایش و گواه (هر گروه 20 کودک) جایدهی شدند. افراد گروه آزمایش مداخله مهارت های اجتماعی را طی یک ماه در 8 جلسه 60 دقیقه ای دریافت کردند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس اختلال نافرمانی مقابله ای (هومرسن و همکاران، 2006)، پرسشنامه بهزیستی ذهنی (کی یز و ماگیارمو، 2003)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (بگبی و همکاران، 1994)، و پرسشنامه کفایت اجتماعی (فلنر و همکاران، 1990) بود. داده ها با روش تحلیل کوواریانس تک متغیری تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد بین گروه های آزمایش و گواه در هر سه متغیر بهزیستی ذهنی، ناگویی هیجانی، و کفایت اجتماعی تفاوت معنادار وجود دارد؛ به عبارت دیگر، آموزش مهارت های اجتماعی به طور معنادار باعث بهبود این متغیرها در کودکان با اختلال نافرمانی مقابله ای شد (0/01>p).نتیجه گیری: با توجه به یافته های به دست آمده در این مطالعه می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های اجتماعی با بهبود روابط بین فردی و آموزش مهارت های حل مسئله اجتماعی می تواند باعث بهبود وضعیت روانی اجتماعی و کاهش ناگویی هیجانی در کودکان مبتلابه اختلال نافرمانی مقابله ای شود.

The Effect of Social Skills Training on Subjective Wellbeing, Alexithymia, and Social Competence in Children with Oppositional Defiant Disorder

Background and Purpose: Oppositional defiant disorder is one of the most common disruptive behavioral disorders and people with this disorder are facing with problems in the field of mental wellbeing, alexithymia, and social competence. The aim of this research was to investigate the effect of social skills training on subjective wellbeing, alexithymia, and social competence of children with oppositional defiant disorder.Method: This research was a semiexperimental study with a pretest and posttest control group design. The research sample consisted of 40 children with oppositional defiant disorder who had been selected by convenience sampling from among those referring to the counseling centers of Qarchak city in 2017. They were assigned either to the experimental or the control group (20 children per group). The experimental group received social skills intervention in 8 sessions of 60 minutes during one month. Research tools included oppositional defiant disorder scale (Hommersen et al., 2006), subjective wellbeing questionnaire (Keyes & MagyarMoe, 2003), Toronto alexithymia scale (Bagby & et al, 1994), and social competence questionnaire (Flener & et al, 1990). Data were analyzed by univariate analysis of covariance.Results: The results showed that there was a significant difference between the experimental and control groups in all the three variables of subjective wellbeing, alexithymia, and social competence. In the other words, social skills training significantly led to the increase of subjective wellbeing and social competence and decrease of alexithymia in children with oppositional defiant disorder (P<0.01).Conclusion: Considering the findings, it can be concluded that by improving the social relationships and problem solving, the social skills training can improve the psychological and social competence and decrease the alexithymia symptoms in children with oppositional defiant disorder.