تاثیر گروه درمانی مبتنی بر شفقت بر کیفیت زندگی و تغییر در اهداف و اولویت های مادران کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی

زمینه و هدف: مشکلات مراقبت از فرزند مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی، والدین به ویژه مادر را در معرض خطر ابتلا به آسیب روانی قرار می دهد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر گروه درمانی مبتنی بر شفقت بر کیفیت زندگی و تغییر در اهداف و اولویت های مادران کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی بود.روش: روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه شامل مادران کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی با غلبه فزون کنشی بودند که در بهار 1396 به بیمارستان خورشید اصفهان مراجعه کرده بودند. 20 مادر از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای دهی شدند (هر گروه 10 نفر). برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا شد. سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش شفقت درمانی قرار گرفتند و یک هفته پس از اتمام مداخله برای هر دو گروه پس آزمون اجرا شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه کیفیت زندگی (ویر و شربون، 1992) و مقیاس تغییر در اهداف و اولویت ها (تدسچی و کالهون، 1996) استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد در کیفیت زندگی و ابعاد آن (کارکرد جسمانی، انرژی/ خستگی، بهزیستی هیجانی، کارکرد اجتماعی، درد و سلامت عمومی) و اهداف و اولویت های مادران گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد ولی در ابعاد اختلال نقش بخاطر سلامت جسمی و اختلال نقش بخاطر سلامت هیجانی، تفاوت معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: از گروه درمانی مبتنی بر شفقت می توان برای بهبود کیفیت زندگی و تغییر در اهداف و اولویت های مادران کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی استفاده کرد.