نقش مهارت های حل مسئله و خودکار آمد پنداری در تبیین رفتارهای پرخطر دانش آموزان

زمینه و هدف: مفهوم گسترده رفتار پرخطر، سلسله ای از رفتارها را در برمی گیرد که نه تنها برای فرد دارای رفتارهای پرخطر و افراد مهم زندگی وی زیان های جدی به بار می آورد، که باعث صدمه غیرعمدی به افراد بی گناه دیگر نیز می شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش مهارت های حل مسئله و خودکارآمدپنداری در تبیین رفتارهای پرخطر دانش آموزان انجام شد. روش: مطالعه از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق را تمامی دانش آموزان دختر دبیرستانی شاغل به تحصیل در مدارس دولتی ناحیه 2 آموزش و پرورش شهر رشت در سال تحصیلی 9495 تشکیل دادند که250 نفر دانش آموز از طریق نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های حل مسئله (کسیدی و لانگ، 1996)، خودکارآمدی اجتماعی نوجوان (کنلی، 1989) و رفتارهای پرخطر (زادهمحمدی، احمدآبادی و حیدری، 1390) پاسخ دادند. یافته ها: نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین مهارت های حل مسئله و خودکارآمدپنداری با رفتارهای پرخطر رابطه وجود دارد ( 0/01>p). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد مهارت های حل مسئله و خودکارآمدپنداری می توانند 8 درصد از رفتارهای پرخطر را پیش بینی کنند (0/0001>p). نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت افزایش مهارت های حل مسئله و خودکارآمدپنداری در دانش آموزان باعث می شود تا کمتر به رفتارهای پرخطر بپردازند و برای حل مسائل خود از راهبردهای حل مسئله مختلف استفاده کنند.

The Role of Problem Solving Skills and Selfefficiency in explaining the High Risk Behaviors of Students

Background and Purpose: High risk behaviors, in their comprehensive concept, include a series of behaviors which not only seriously damage the person himself and the individuals important in his life, but also can cause unintentional damages to others. This study was conducted to investigate the role of problem solving skills and selfefficiency in explaining the high risk behaviors of students.Method: It was a corelational study. The research population included all the female students studying at the public secondary schools of District 2 of Rasht in the academic year of 20152016. 250 students selected by cluster sampling completed the problem solving scale (Cassidy & Long, 1996), adolescent social selfefficiency scale (Kenly, 1989), and risktaking scale (Zadeh Mohammadi, Ahmadabadi, & Heidari, 2011).Results: Results of correlation coefficient showed that there is a relationship between problem solving skills and selfefficiency and high risk behaviors (p<.0001). Results of regression analysis revealed that problem solving skills and selfefficiency can predict 8 % of high risk behaviors (p<.0001).Conclusion: Based on the results of the present research, it can be concluded that increase of problem solving skills and selfefficiency in students can lead them to decrease their high risk behaviors and to use problem solving strategies to solve their problems.