استرس فرزند پروری مادران کودکان عقب مانده ذهنی، نابینا، ناشنوا و معلول جسمی حرکتی

زمینه و هدف: والدین کودکان ناتوان از سلامت جسمی و روانی ضعیف‌تری برخوردار هستند و فشار روانی یا استرس بیشتری را تجربه می‌کنند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی استرس فرزند پروری مادران کودکان عقب‌مانده ذهنی، نابینا، ناشنوا و معلول جسمی حرکتی بود.روش و مواد: این مطالعه به روش علی مقایسه ای انجام شد. جامعه آماری این مطالعه شامل تعداد 310 مادر کودک استثنایی (مادران دانش آموزان عقب مانده ذهنی، نابینا، ناشنوا و معلول جسمی‌حرکتی) مقطع سنی 7 تا 12 سال مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 90-1389 در دبستان‌های استثنایی شهر تهران بود. روش نمونه‌گیری به‌صورت خوشه‌ای چند مرحله‌ای انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه استرس فرزند پروری به‌دست‌آمده و با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره (manova) تحلیل گردید.یافته ها: یافته ها نشان داد که استرس فرزند پروری در مادران کودکان نابینا با عقب مانده ذهنی، ناشنوا با عقب مانده ذهنی، جسمی‌حرکتی با نابینا و ناشنوا با جسمی‌حرکتی تفاوت معنی‌داری وجود دارد. همچنین بین میانگین گروه نابینا، اختلالات جسمی‌حرکتی، عقب مانده ذهنی و ناشنوا تفاوت معنی‌داری از لحاظ خرده مقیاس حواس‌پرتی بیش فعالی وجود دارد.نتیجه گیری: مادران کودکان عقب مانده ذهنی، جسمی‌حرکتی، نابینا و ناشنوا به ترتیب بیش ترین مقدار استرس فرزندپروری را دارند.