اثربخشی روان درمانی روانشناسی مثبت گرا بر استحکام روانی و انعطاف پذیری شناختی، در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس: یک مطالعه راهنما

زمینه و هدف: افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس اختلالات خلقی و سلامت روان را بیشتر از جمعیت عادی تجربه می کنند، که به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی آنها تاثیر می گذارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی روان درمانی روانشناسی مثبت گرا بر استحکام روانی و انعطاف پذیری شناختی، در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شده است. روش و مواد: روش پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری یک ماهه با گروه شاهد بود. جامعه آماری بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به  یک مطب متخصص مغز و اعصاب در شهر اصفهان در سال 1399 بودند، که 30 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس طی یک فراخوان انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه مساوی آزمایش و شاهد تقسیم شدند. شرکت کنندگان در گروه آزمایش به مدت هشت جلسه 90 دقیقه ای در هفته تحت روان درمانی روانشناسی مثبت گرا قرار گرفتند. پرسشنامه استحکام روانیclough (mtq)  و پرسشنامه انعطاف‌ پذیری شناختی (cfi)، قبل و بعد از اتمام آموزش و یک ماه بعد از مداخله اجرا شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزاز 22-spss و آزمون تحلیل واریانس مختلط با اندازه گیری مکرر بین گروهی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن شرکت کنندگان در گروه آزمایش (4.7) 33 و در گروه شاهد (5.2) 33.7 سال بود. میانگین (انحراف معیار) استحکام روانی در گروه آزمایش از (32) 108.3 در پیش آزمون به (29) 124 در پس‌آزمون افزایش یافت (0.001p<)، ولی در پیگیری یک ماه بعد به (29) 123 کاهش اندکی نشان داد. همچنین میانگین (انحراف معیار) انعطاف‌پذیری شناختی در گروه آزمایش در پیش‌آزمون از (21.7) 66.5 به (27.4) 84.6 در پس‌آزمون افزایش یافت (p< 0.001). ولی در پیگیری یک ماه بعد به (25) 80.1 کاهش داشت. تغییرات در گروه شاهد در هردو ازمون معنی دار نبود. نتیجه‌گیری: مطالعه نشان داد که روان درمانی مثبت گرا سبب افزایش استحکام روانی و انعطاف پذیری شناختی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شد.

effectiveness of positive psychotherapy on mental toughness and cognitive flexibility in patients with multiple sclerosis: a pilot study

background and objective: people living with multiple sclerosis experience mood and mental health disorders more than the general population. the aim of this study was to determine the effectiveness of positive psychotherapy on mental toughness and cognitive flexibility in patients with multiple sclerosis. materials and methods: the research method was semi-interventional with a pre-test-post-test design and a one-month follow-up with a control group. the study population included 30 patients with multiple sclerosis who referred to a neurologist office in isfahan in 2020. thirty of them were selected using available sampling method during a call and randomly divided into two equal interventional and control groups. the participants in the interventional group receive a positive psychotherapy for eight 90-minute sessions per week. clough mental toughness questionnaire (mtq) and cognitive flexibility questionnaire (cfi), before and after completing the training and one month after the intervention was implemented. data were analysed using mixed analysis of variance test and spss statistics for windows, version 22.0 (spss inc., chicago, ill., usa). results: the mean (sd) age of participants in the interventional group was 33 (4.7) and in the control group was 33.7 (5.3). the mean (sd) of the mental toughness in the interventional group in the pre-test was 108.3(32) which increased to 124 (29) in the post-test (p< 0.001). but in the follow-up one month later, it showed a slight decrease to 123 (29). also, the mean (sd) of the cognitive flexibility in the pre-test was 66.5 (21.7) increased to 84.6 (27.4) in the post-test (p<0.001). but in the follow-up, it decreased to 80.1(25). the changes in the control group were not significant in both tests. conclusion: the study showed that positive psychotherapy increased mental toughness and cognitive flexibility in patients with multiple sclerosis.