مدل یابی علی رشد پس‌آسیبی در افراد زلزله‌زده بر اساس حمایت اجتماعی، ذهن‌آگاهی و نشخوار فکری با میانجیگری پذیرش و عمل

زمینه و هدف: فجایع طبیعی نظیر زلزله می‌توانند پیامدهای روان‌شناختی بلندمدتی برای افراد داشته باشند. پژوهش حاضر با هدف مدل‌یابی علی رشد پس‌آسیبی افراد زلزله‌زده بر اساس حمایت اجتماعی، ذهن آگاهی و نشخوار فکری با میانجی گری پذیرش و عمل انجام گرفت. روش و مواد: روش پژوهش حاضرتوصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی افراد بالای 18 سال ساکن در شهر سرپل ذهاب بود که زلزله آبان ماه سال 1396 را تجربه کرده بودند. از میان آنها تعداد 120 نفر به روش نمونه گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه رشد پس آسیبی، مقیاس حمایت اجتماعی، پرسشنامه مهارت‌های ذهن آگاهی کنتاکی، مقیاس پاسخ نشخوار و پرسشنامه پذیرش و عمل استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از مدل‌یابی معادلات ساختاری و نرم‌افزارهای spss-23 و lisrel-8.8انجام شد. یافته ها: میانگین ( انحراف معیار ) سن آزمودنی‌ها (5/9) 21/2 بود. با افزایش نشخوار فکری با میانگین (انحراف معیار) (12/7) 43/7، رشد پس‌آسیبی 54/8 (14/2) و پذیرش و عمل (17/6) 53/8 کاهش یافت (0/01>p). با افزایش ذهن‌آگاهی (15/2) 62/8 و حمایت اجتماعی (12/6) 53/1، پذیرش و عمل و رشد پس‌آسیبی افزایش یافتند و رشد پس‌آسیبی نیز با افزایش پذیرش و عمل افزایش یافت (0/01>p)، پذیرش و عمل اثرات تعدیل‌کننده در روابط نشخوار فکری، ذهن‌آگاهی و حمایت اجتماعی با رشد پس‎آسیبی داشت.نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که میزان پذیرش و عمل و رشد پس‌آسیبی افراد زلزله‌زده با افزایش نشخوار فکری کاهش و با افزایش ذهن‌آگاهی و حمایت اجتماعی افزایش یافت. افزایش پذیرش و عمل نیز موجب افزایش میزان رشد پس‌آسیبی شد. همچنین حمایت اجتماعی و ذهن‌آگاهی با افزایش پذیرش و تعهد، رشد پس‌آسیبی را افزایش داد و نشخوار فکری نیز با کاهش پذیرش و تعهد، منجر به کاهش رشد پس‌آسیبی شد.

the causal modeling of post-traumatic growth in earthquake-stricken individuals based on social support, mindfulness, and rumination with mediating role of acceptance and action

background and objectives: natural disasters such as earthquakes might result in long term psychological outcomes. the aim of the current study was to test the causal model of post-traumatic growth among earthquake-stricken persons based on social support, mindfulness, and rumination with the mediating role of acceptance and action.materials and methods: the method of this study was descriptive-correlational. participants included 120 adults who experienced the earthquake of november 2017 in sarpolzahab city, kermanshah, iran, who were selected by cluster sampling. data were collected using the post-traumatic growth inventory, social support scale, kentucky inventory of mindfulness skills, ruminative response scale, and acceptance and action questionnaire ii. data analysis was performed using structural equation modeling via spss software version 22 and lisrel software version 8.8.results: the mean (sd) age of participants was 21.2 (5.9). with the increase in rumination with a mean (sd) 43.7 (12.7), post-traumatic growth with a mean (sd) 54.8 (14.2) decreased. with the increase in mindfulness with a mean (sd) 62.8 (15.1), social support with a mean (sd) 53.1 (12.5) and acceptance and action with a mean (sd) 53.8 (17.6) post-traumatic growth increased (p<0.01). post-traumatic growth increased with an increase in acceptance and action. acceptance and action are also modulated in the relations of rumination, mindfulness, and social support with post-traumatic growth.conclusion: the acceptance and action and post-traumatic growth decreased with increasing rumination and increased with increasing mindfulness and social support. furthermore, increasing acceptance and action increased post-traumatic growth. mindfulness and social support increase post-traumatic growth indirectly with increasing acceptance and action. rumination led to decreased post-traumatic growth via decreasing acceptance and action