اثربخشی الگوی روایت درمانی بر مهارت های ارتباطی، ابرازگری هیجانی و همدلی در دختران و پسران آماده ازدواج

زمینه و هدف: داشتن یک ازدواج پایدار منوط به مهارت های ارتباطی اثربخش، همدلی زوج ها و مهارت های اجتماعی است. الگوی روایت درمانی با تاکید بر داستان های زندگی می تواند به رشد و ارتقا این مهارت ها یاری برساند. لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی الگوی روایت درمانی بر مهارت های ارتباطی، ابرازگری هیجانی و همدلی در دختران و پسران آماده ازدواج شهر کاشان بود. روش و مواد: این مطالعه نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دختران و پسران در آستانه ازدواج شهرستان کاشان و مراجعه کننده به کلینیک روانشناسی وستا کاشان در نیمه اول سال 1398 بودند. تعداد 60 نفر از مراجعه کنندگان با روش نمونه گیری تصادفی ساده برای پژوهش انتخاب شدند و گمارش آنها به صورت تصادفی در دو گروه (30نفر در گروه مداخله روایت درمانی و 30 نفر در گروه گواه) بود. گروه آزمایش در 11 جلسه روایت درمانی گروهی شرکت کردند، درحالی که گروه گواه تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه های ابرازگری هیجانی  kingوemmon ، مهارت های ارتباطی matson و همدلی مهرابیان و epstein بود. به منظور بررسی فرضیه های پژوهش از روش تجزیه و تحلیل کوواریانس چند متغیره با ساتفاده از نرم افزار22 -spss استفاده شد. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) نمره مهارت های ارتباطی از (2/8) 46/7 در پیش آزمون به (6/2) 69/1 در پس آزمون (0/001>p)، ابرازگری هیجانی از (3/3) 27/4 در پیش آزمون به (6/1) 56/1 پس آزمون (0/001>p) و نمره همدلی از (20/2) 70/5 در پیش آزمون به (27/2) 103 در پس آزمون (0/001>p) افزایش یافت، اما در گروه گواه تفاوت معنی داری بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون ملاحظه نشد. نتیجه گیری: الگوی روایت درمانی موجب افزایش مهارت های ارتباطی، ابرازگری هیجانی و همدلی در دختران و پسران آماده ازدواج شد.

the effect of narrative therapy on communication skills, emotional expression and empathy among couples intending to marry

background and objective: having a stable marriage depends on effective communication skills, empathy, and social skills among couples. narrative therapy with emphasis on life stories can help develop and enhance these skills. the main purpose of this study was to investigate the effect of narrative therapy model on communication skills, emotional expression and empathy among girls and boys who intended to get married in the city of kashan.materials and methods: this study was a quasi-experimental study with pre-test, post-test, and control group. the statistical population consisted of all girls and boys who intended to get married in kashan city and were referred to vesta psychology clinic in kashan in 2019. sixty individuals were selected by simple random sampling method and were randomly assigned into two groups (30 in narrative intervention and 30 in control group). the experimental group participated in 11 sessions of group narrative therapy. the control group did not receive any intervention. the research tools were king and emmons emotion expressions scale, matson communication skills and mehrabian and epstein empathy questionnaire. multivariate analysis of covariance was used to test the research hypotheses. the data were analyzed by spss software version 22.results: narrative therapy was effective in increasing communication skills scores from mean (sd) 46.7 (2.8) in pre-test to 69.1 (6.2) in post-test, p<0.001. in addition, narrative therapy had increased emotional expression scores from mean (sd) 27.4 (3.3) in pre-test to 56.1 (6.1) in post-test, p<0.001. at last, narrative therapy had an effect on empathy scores for boys and girls from 70.5 (20.2) in pre-test to 103 (27.2) in posttest, p<0.001). there were no significant differences between pre and post-tests scores in the control group.conclusion: the narrative therapy approach increased the communication skills, social expressing and empathy skills among couples who intended to get married