اثربخشی بهزیستی درمانی بر استرس ناباروری و نشخوارذهنی در زنان نابارور

زمینه و هدف: ناباروری به عنوان شکست در بارداری پس از یک سال مقاربت جنسی منظم و بدون پیشگیری می تواند مشکلات روان شناختی مختلفی را ایجاد کند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بهزیستی درمانی بر استرس ناباروری و نشخوار ذهنی در زنان نابارور انجام شده است.روش و مواد: پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه و یک دوره پیگیری دو ماهه بود. بدین منظور، نمونه ای متشکل از 60 بیمار نابارور از کلینیک ناباروری شهرستان ساری به صورت غیرتصادفی انتخاب و به صورت تصادفی ساده در گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. برای گروه آزمایش، بهزیستی درمانی به روش گروهی طی هشت جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد و گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. ابزارهای به کار رفته در این پژوهش شامل پرسشنامه استرس ناباروری و پرسشنامه نشخوار ذهنی بود. داده های به دست آمده به وسیله تحلیل کوواریانس با نرم افزار spss22 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد در گروه آزمایش میانگین (انحراف معیار) استرس ناباروری از (5.9) 153.2 در پیش آزمون به (8.1) 140.5 در پس آزمون و (7.2) 136.1 در مرحله پیگیری کاهش یافت (0.001>p). در گروه گواه میانگین (انحراف معیار) استرس ناباروری از (13.1) 151.2 در پیش آزمون به (13.7) 150.9 در پس آزمون و (7.4) 156.2 در مرحله پیگیری رسید که تفاوت معنی دار نبود. میانگین (انحراف معیار) نشخوار ذهنی از (7.6) 48.7 در پیش آزمون به (5.8) 41.4 در پس آزمون و (5.6) 41.1 در مرحله پیگیری کاهش یافت (0.001>p). در گروه گواه میانگین (انحراف معیار) نشخوار ذهنی از (7.4) 49.1 در پیش آزمون به (7.7) 48.1 در پس آزمون و (7.5) 47.6 در مرحله پیگیری رسید که تفاوت معنی دار نبود.نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که بهزیستی درمانی موجب کاهش استرس ناباروری و نشخوار ذهنی زنان نابارور شد.