عوامل موثر بر تاخیر در مراجعه موارد ثبت شده مبتلا به لیشمانیوز جلدی از سال 93-1388 در سیستان و بلوچستان

زمینه و هدف: با وجود پیشرفت‌های روز افزون بشر در مورد کنترل بیماری‌ها، هنوز هم لیشمانیوزها یکی از معضلات بهداشتی به شمار می‌آیند. این مطالعه با هدف تعیین عوامل موثر بر تاخیر در مراجعه موارد ثبت شده مبتلا به لیشمانیوز جلدی از سال 93-1388 در سیستان و بلوچستان انجام گرفت.روش و مواد: این مطالعه توصیفی تحلیلی با مشارکت 2410 نفر از بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی شهرستان‌های تابعه دانشگاه‌های علوم پزشکی زاهدان و ایرانشهر طی سال‌های 93-1388 انجام گرفت. روش نمونه‌گیری سرشماری بوده و جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌ای دوبخشی شامل متغیرهای دموگرافیک و اطلاعات بیماری صورت گرفت. محاسبات آماری جهت تعیین مهم ترین عوامل موثر بر تاخیر در مراجعه بیماران، توسط نرم افزار spss-20 و به روش رگرسیون لجستیک انجام شد.یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن بیماران (16.4) 19.3 سال و اندازه زخم‌ها (1.5) 2.7 سانتیمتر و تاخیر در مراجعه بیماران به مرکز درمانی (52.5) 59.7 روز بود. تعداد 1509 (62.6%) نفر از بیماران مرد و 2014 (83.6%) نفر از آنها ایرانی بودند. کودکان 730 (30.3%) مورد از بیماران را تشکیل می‌دادند. پاکستانی‌ها نسبت به ایرانی‌ها 70% (0.01>p)، عشایر نسبت به شهرنشینان 83% (0.02=p) و بیماران دارای سابقه ابتلای همزمان سایر اعضای خانواده نسبت به گروه مقابل 39% (0.02=p) احتمال کمتری برای تاخیر در مراجعه داشتند. بیماران ارجاعی توسط مراکز خصوصی به میزان 126% احتمال بیشتری نسبت به بیماران ارجاعی توسط مراکز درمانی دولتی برای تاخیر در مراجعه داشتند (0.02=p). افرادی که دارای زخم خشک بودند نسبت به افرادی که زخم مرطوب داشتند 124% احتمال بیشتری برای تاخیر در مراجعه داشتند (0.01>p).نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که تاخیر در مراجعه مبتلایان به بیماری لیشمانیوز جلدی در شهرستان‌‌های استان سیستان و بلوچستان نسبتاً زیاد بود و ملیت پاکستانی، محل سکونت عشایری، ارجاع از مراکز بهداشتی درمانی دولتی، سابقه ابتلای همزمان سایر اعضای خانواده و زخم به شکل مرطوب، عوامل موثر در کاهش مراجعه با تاخیر بیماران به مراکز درمان سالک شهرستان‌ها بودند.