رابطه اختلال در عملکرد جنسی و رضایت جنسی با میانجی گری خودکارآمدی جنسی زنان متاهل شهر تهران

زمینه و هدف: استحکام روابط زناشویی بدون داشتن روابط جنسی رضایت بخش به خطر می افتد و در این بین، اختلال در عملکرد جنسی می تواند منجر به کاهش رضایت و خودکارآمدی جنسی داشته باشد. این تحقیق با هدف تعیین رابطه اختلال در عملکرد جنسی و رضایت جنسی با میانجی گری خودکارآمدی جنسی انجام شده است.روش و مواد: روش تحقیق در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان متاهل مراجعه کننده به سراهای محله منطقه 7 شهر تهران بودند که 133 نفر به طور در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های رضایت جنسی، پرسشنامه عملکرد جنسی زنان و پرسشنامه خودکارآمدی به دست آمد. داده ها با آزمون همبستگی پیرسون، با کمک نرم افزار spss22 و تحلیل مسیر با بکارگیری نرم افزار amos22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.  یافته ها: با افزایش اختلال در عملکرد جنسی با میانگین (انحراف معیار) 15.2 (5.4)، رضایت جنسی 98.5 (15.3) کاهش می یابد (0.01>p) و با افزایش میزان خودکارآمدی جنسی با میانگین (انحراف معیار) 18.3 (5.7)، رضایت جنسی افزایش می یابد (0.01>p). همچنین اثر مستقیم اختلال عملکرد جنسی بر رضایت جنسی 0.54 و اثر غیر مستقیم آن به واسطه خودکارآمدی جنسی 0.14 بود، که نشان می دهد، خودکارآمدی جنسی، تاثیر منفی اختلال عملکرد جنسی بر رضایت جنسی را کاهش می دهد.نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که خودکارآمدی جنسی نقش واسطه ای معناداری میان اختلال عملکرد جنسی و رضایت جنسی ایفا کرد، به طوری که وقتی خودکارآمدی جنسی افزایش یافت، تاثیر منفی اختلال عملکرد جنسی بر رضایت جنسی کمتر شد.