رابطه تنظیم شناختی هیجانی، استرس شغلی و سلامت عمومی پرستاران شاغل در بیمارستان های خصوصی شهر تهران

زمینه و هدف: استرس شغلی در پرستاران می تواند موجب کاهش کیفیت مراقبت پرستاری و افزایش مشکلات سلامتی پرستاران شود. این پژوهش با هدف تعیین رابطه تنظیم شناختی هیجانی، استرس شغلی و سلامت عمومی پرستاران شاغل در بیمارستان های خصوصی شهر تهران انجام گرفت.روش و مواد: این پژوهش یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل پرستاران شاغل در بیمارستان های خصوصی شهر تهران بود که به روش نمونه گیری تصادفی و در دسترس250 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجانی، پرسشنامه مقیاس تجدیدنظر شده استرس پرستاری و پرسشنامه سلامت عمومی استفاده شده است. جهت تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و نرم افزار spss.20 استفاده شده است.یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن پرستاران مرد  35.8 (9.5) و پرستاران زن 33.1 (8.8) بود. نتایج نشان داد با افزایش تنظیم شناختی هیجان مثبت با میانگین (انحراف معیار) 46.1 (9.2)، تنظیم شناختی هیجان منفی 57.3 (10.8) (0.01>p)، استرس شغلی 83.5 (13.4) (0.01>p)، سلامت عمومی 41.7 (10.6) (0.01>p) کاهش می یابد. با افزایش تنظیم شناختی هیجان منفی، استرس شغلی (0.01>p) و سلامت عمومی (0.01>p) افزایش می یابد. همچنین با افزایش استرس شغلی، سلامت عمومی (0.01>p) کاهش می یابد.نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که با افزایش تنظیم شناختی هیجان مثبت، تنظیم شناختی هیجان منفی، استرس شغلی، سلامت عمومی کاهش می یابد. با افزایش تنظیم شناختی هیجان منفی، استرس شغلی و سلامت عمومی افزایش می یابد. همچنین با افزایش استرس شغلی، سلامت عمومی افزایش می یابد.