اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی و افسردگی دانش آموزان دختر دارای اختلال یادگیری خاص مقطع متوسطه شهر ساری

زمینه و هدف: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد یکی از روش های افزایش سازگاری اجتماعی و بهبود افسردگی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی و افسردگی دانش آموزان دختر دارای اختلال یادگیری مقطع متوسطه اول شهر ساری انجام شد.روش و مواد: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمونپس آزمون با گروه گواه بود. از بین کلیه دانش آموزان دختر دارای اختلال یادگیری مقطع متوسطه اول شهر ساری، تعداد 60 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند و مداخله برای گروه آزمایش اجرا شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه سازگاری اجتماعی و افسردگی جمع آوری شدند و با روش تحلیل کواریانس و نرم افزار spss-21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.  یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن گروه آزمایش (0.4) 16.5 و گروه گواه (0.7) 16.1 سال بود. مطالعه نشان داد که میانگین (انحراف معیار) افسردگی در پیش آزمون گروه آزمایش از (3.2) 20.4 به ترتیب به (3.1) 12.2 و (2.7) 12.1 در پسآزمون و پیگیری کاهش یافت (p<0.001) اما در گروه گواه تفاوتی دیده نشد. میانگین (انحراف معیار) سازگاری اجتماعی در پیش آزمون گروه آزمایش از (3.4) 12.1 به ترتیب به (3.2) 19.4 و (3.7) 19.6 در پس آزمون و پیگیری افزایش یافت (p<0.001) اما گروه گواه تفاوت آماری معنادار نشان نداد.نتیجه گیری: مطالعه نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب افزایش سازگاری اجتماعی و بهبود افسردگی در دانش آموزان دختر دارای اختلال یادگیری مقطع متوسطه اول شد.