اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد بر خودارزشمندی و سرمایه روان شناختی فرزندان طلاق

زمینه و هدف: امروزه جمعیت نوجوانان طلاق به دنبال ازدیاد آمار طلاق در حال افزایش است و مشکلات و مسائل حاصل از طلاق در این مرحله تکاملی می تواند بر خودارزشمندی و سرمایه روان شناختی آنها تاثیرگذار باشد. لذا هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد بر خودارزشمندی و سرمایه روان شناختی نوجوانان طلاق تحت حضانت مادر بود.روش و مواد: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. ﺟﺎﻣﻌﺔ ﺁﻣﺎﺭﻯ این ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ کلیه نوجوانان طلاقِ ﺗﺤﺖ ﺣﻀﺎﻧﺖ ﻣﺎﺩﺭ و مشغول به تحصیل در مدارس متوسطه دوم شهر ساری در سال تحصیلی 97-1396 بودند که نمونه ای به تعداد 60 نفر از این جامعه آماری از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 30 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش در هشت جلسه آموزش پذیرش و تعهد شرکت نمودند در حالی که گروه گواه آموزشی در آن دوره دریافت نکردند. به منظور سنجش متغیرهای وابسته از پرسشنامه های خودارزشمندی و سرمایه روان شناختی استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری در نرم افزار spss-22 استفاده شد.یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن شرکت کنندگان در گروه آزمایش (5.3) 16.2 و گروه گواه، (6.3) 16.7 سال بود. میانگین (انحراف معیار) سرمایه روان شناختی گروه آزمایش در پیش آزمون (13.8) 85.4 بود که در پس آزمون به (16.7) 99.3 افزایش یافت (0.01>p) اما میانگین (انحراف معیار) گروه گواه در پیش آزمون (12.9) 85.6 بود که در پس آزمون به (14.2) 86.4 رسید که از نظر آماری معنادار نبود. همچنین میانگین (انحراف معیار) خودارزشمندی گروه آزمایش در پیش آزمون (17.6) 124.9 بود که در پس آزمون به (22.1) 167.2 افزایش یافت (p<0.01) اما میانگین (انحراف معیار) گروه گواه در پیش آزمون (16.4) 123.8 بود که در پس آزمون به (17.9) 125 رسید که از نظر آماری معنادار نبود.نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که آموزش پذیرش و تعهد گروهی منجر به بهبود خودارزشمندی و افزایش سرمایه روان شناختی در فرزندان طلاق شد.