اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر تعارض کار-خانواده و بهزیستی روان شناختی زنان متاهل شاغل در شرکت مخابرات

زمینه و هدف: تعارض کار-خانواده نوعی اصطکاک نقش ها است که در آن فشارهای ناشی از حیطه کار و خانواده از برخی جهات متقابل و ناسازگار است که بهزیستی زنان شاغل را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر تعارض کار خانواده و بهزیستی روانی زنان متاهل شاغل در شرکت مخابرات بود.روش و مواد: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمونپس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان زن متاهل شرکت مخابرات منطقه تهران در سال 1396 بود که 60 نفر به طور دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. مداخله درمانی برای گروه آزمایش اجرا شد. داده ها با استفاده از مقیاس بهزیستی روانشناختی و پرسشنامه تعارض کارخانواده جمع آوری شد. تحلیل داده ها، با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و نرم افزار spss-22 انجام شد.یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن آزمودنی ها در گروه آزمایش (4.4) 38.7 و گروه گواه (4.6) 37.2 بود. میانگین (انحراف معیار) تعارض کارخانواده گروه آزمایش در پیش آزمون (1.9) 17.1 بود که در پس آزمون به (2.3) 14.9 کاهش یافت (p<0.01) اما میانگین (انحراف معیار) گروه گواه در پیش آزمون، (1.6) 16.5 بود که در پس آزمون به (1.4) 16.1 رسید که این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود. میانگین (انحراف معیار) بهزیستی روان شناختی گروه آزمایش در پیش آزمون (7.7) 41.6 بود که در پسآزمون به (7.9) 47.4 افزایش یافت (p<0.001) اما میانگین (انحراف معیار) گروه گواه در پیش آزمون، (4) 41.5 بود که در پس آزمون به (3.9) 42.8 رسید که این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود.نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که واقعیت درمانی گروهی منجر به کاهش تعارض کارخانواده و افزایش بهزیستی روان شناختی زنان متاهل شاغل در شرکت مخابرات شده است.