اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد امید درمانی بر تاب آوری و بهزیستی روان شناختی زوجین

زمینه و هدف: تاب آوری و بهزیستی روان شناختی از جمله متغیرهای مهم جهت شناسایی بهبود کیفیت زندگی افراد است. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد امید درمانی بر تاب آوری و بهزیستی روان شناختی زوجین بود.روش و مواد: این پژوهش از نوع نیمه تجربی و با طرح پیش آزمونپس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری مورد نظر شامل زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره مناطق 1 و 2 شهر تهران بود که به روش نمونه گیری در دسترس، 30 زوج در هر گروه از دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. مشارکت کنندگان به پرسشنامه های تاب آوری (cd-risc) و بهزیستی روان شناختی (spwb) و سوال های مرتبط با ویژگی های جمعیت شناختی پاسخ دادند. داده ها با روش تحلیل کواریانس تک متغیره و با استفاده از نرم افزار spss18 مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن گروه امید درمانی (1.6) 22.2 و گروه گواه (1.7) 22 بود که دامنه سنی از 20 تا 25 سال را شامل می شد. میانگین (انحراف معیار) تاب آوری گروه آزمایش در پیش آزمون 72.4 (6.3) بود که در پس آزمون به 96.8 (2.6) افزایش یافت (p<0.0001, f=39.97) اما گروه کنترل تفاوت معناداری را در پیش آزمون و پس آزمون نشان نداد. همچنین میانگین (انحراف معیار) بهزیستی روان شناختی گروه آزمایش در پیش آزمون 309.1 (27.6) بود که در پس آزمون به 351.1 (20.8) افزایش یافت (p<0.0001, f=48.67). اما در گروه کنترل تفاوتی بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون مشاهده نشد.نتیجه گیری: مطالعه نشان داد درمان مبتنی بر شفقت خود موجب افزایش نمرات تاب آوری، امیدواری، بهزیستی روان شناختی و کاهش خود گسستگی در زنان در حال یائسگی می شود.