اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روان شناختی و تاب آوری نوجوانان بدون سرپرست خانوار

زمینه و هدف: نوجوانان بدون سرپرست در مقایسه با افراد عادی در معرض مشکلات بسیاری هستند که می تواند بر بهزیستی روانی و تاب آوری آنها تاثیرگذار باشد. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روان شناختی و تاب آوری نوجوانان بدون سرپرست بود.روش و مواد: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه پسران و دختران نوجوان تحت پوشش بهزیستی شهر تهران در سال 96-1395 بود. 60 نفر از این نوجوانان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه همتاسازی شدند و مداخله درمانی برای گروه آزمایش اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس بهزیستی روان شناختی و تاب آوری بود. تحلیل داده ها، با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و نرم افزار spss22 انجام شد.یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن آزمودنی های گروه آزمایش (2.1) 15.1 و گروه گواه (2.3) 15.4 سال بود. میانگین (انحراف معیار) بهزیستی روان شناختی گروه آزمایش در پیش آزمون (1.9) 128.5 بود که در پس آزمون به (1.2) 134.7 افزایش یافت (0.01>p) اما میانگین گروه گواه در پیش آزمون، (2.1) 127 بود که در پس آزمون به (2.2) 128 رسید که این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود. میانگین (انحراف معیار) تاب آوری گروه آزمایش در پیش آزمون (1.3) 45.4 بود که در پس آزمون به (1.9) 51.2 افزایش یافت (0.01>p) اما میانگین (انحراف معیار) گروه گواه در پیش آزمون، (2.5) 42.4 بود که در پس آزمون به (2.5) 42.7 رسید که این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود.نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توانسته تاب آوری و بهزیستی روان شناختی نوجوانان بدون سرپرست را افزایش دهد.