بررسی روابط ساختاری طرحواره های ناسازگار اولیه و اختلال بد شکلی بدن به میانجی گری اضطراب و فرا نگرانی

زمینه و هدف: با توجه به تغیرات فرهنگی و اجتماعی جامعه و تغییر نگرش افراد به زیبایی و توجه افراد به ظاهر و گرایش به ایجاد تغییرات به منظور رسیدن به زیبایی ، نگرانی در مورد ظاهر و تصویر بدنی تحریف شده می تواند مشغله ذهنی به بدن را ایجاد و افراد را مستعد اختلال بد شکلی بدنی نماید. هدف پژوهش حاضر، تعیین روابط ساختاری طرحواره های ناسازگار اولیه و اختلال بد شکلی بدن به میانجی گری اضطراب و فرا نگرانی بود.روش و مواد: در این مطالعه توصیفی همبستگی تعداد 300 نفر از زنان که در یک بازه زمانی شش ماهه، به مراکز درمانی پوست و مو شهرستان قائمشهر مراجعه کرده بودند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه اختلال بدشکلی بدن، پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه، پرسشنامه افکار اضطرابی (فرانگرانی) و آزمون اضطراب بود. تجزیه و تحلیل داده ها به روش معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار spss22 و لیزرل 8.80 انجام گرفت.یافته ها: : میانگین (انحراف معیار) سن شرکت کنندگان، (2.4) 22 سال بود. با بالا رفتن نمره طرحواره ناسازگار با میانگین (انحراف معیار) (0.5) 3.5 میزان اختلال بدشکلی بدنی با میانگین (انحراف معیار) (0.5) 3.7 افزایش یافت(0.001>p). با افزایش میزان متغیر اضطراب با میانگین (انحراف معیار) (0.5) 3.5 و فرانگرانی با میانگین (انحراف معیار) (0.6) 3.6 به عنوان متغیرهای میانجی، تاثیر طرحواره ناسازگار اولیه بر اختلال بدشکلی بدن، نسبت به رابطه مستقیم بین آنها بیشتر شد (0.001>p).نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که با افزایش نمره طرحواره ناسازگار میزان اختلال بدشکلی بدنی افزایش یافت و با افزایش میزان متغیر اضطراب و افکار اضطرابی به عنوان متغیرهای میانجی، تاثیر طرحواره ناسازگار اولیه بر اختلال بدشکلی بدن، نسبت به رابطه مستقیم بین آنها بیشتر شد.