رابطه تعاملی عوامل استرس زا و مقابله شناختی ناسازگارانه در پیش بینی نشانه های افسردگی

زمینه و هدف: افسردگی یکی از ناتوان کننده‌ترین اختلال‌های روانی است و میزان شیوع آن در حال افزایش است. شناسایی عوامل خطر و درک فرایند ابتلا به آن، به منظور پیشگیری به موقع و برنامه‌های مداخله‌ای اولیه ضروری می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه تعاملی عوامل استرس زا و راهبردهای ناسازگارانه مقابله شناختی در پیش بینی نشانه های افسردگی انجام شد.روش و مواد: این مطالعه به صورت توصیفی از نوع همبستگی با مشارکت 373 نفر از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز در نیم سال اول تحصیلی 94-1393 انجام شد. نمونه‌گیری به صورت تصادفی نسبتی انجام شد. داده‌های مطالعه با استفاده از پرسشنامه بررسی تجارب زندگی، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان و پرسشنامه افسردگی beck، گرداوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss24 و روش تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین (انحراف معیار) عوامل استرس زا (10.1) 19.9، راهبرهای ناسازگارانه مقابله شناختی (7.4) 39.4 و نشانه های افسردگی (6.9) 11.5 به دست آمد. مقدار β عوامل استرس زا 0.51، راهبرهای ناسازگارانه مقابله شناختی 0.24، و تعامل این دو متغیر 0.11 به دست آمد (0.01 >p). مقدار واریانس انحصاری افزوده برای راهبرهای ناسازگارانه مقابله شناختی 5.2 درصد به دست آمد (0.01>p). عوامل استرس زا و راهبرهای ناسازگارانه مقابله شناختی، 3 درصد واریانس انحصاری افزوده برای مدل ایجاد کرد که نشان داد این متغیرها توانایی پیش بینی نشانه های افسردگی را دارند (0.01>p).نتیجه گیری: افرادی که در پی تجربه عوامل استرس زا به میزان بیشتری از راهبردهای ناسازگارانه مقابله شناختی استفاده می کنند، نشانه های افسردگی بیشتری را تجربه کرده و بالعکس. بر این اساس، برنامه های پیشگیری و مداخلات درمانی افسردگی می بایست به شناسایی و تغییر راهبردهای ناسازگارانه مقابله شناختی و همچنین آموزش و کسب راهبردهای سازگارانه مقابله شناختی اهتمام ویژه ای داشته باشند.